Που βρίσκομαι;Ποιοι είναι όλοι αυτοί;Ακούω φωνές αλλά δεν μπορώ να δω κανέναν.
Έχει κρύο κι είμαι ξαπλωμένος κάπου σκληρά.Μοιάζει με τσιμέντο.
Που είμαι;
Κάποιος μου κρατάει το χέρι,κάποιοι μου μιλούν.Μου λένε να κάνω υπομονή,να μην φοβάμαι.Με λένε με το όνομά μου.Που με ξέρουν;
Γιατί μου λένε να κάνω υπομονή;
Θέλω να σηκωθώ αλλά δεν μπορώ.Λες και κάποιος με κρατάει στο έδαφος.Πονάω.Πονάω πολύ.
Τα μάτια μου έχουν γεμίσει δάκρυα αλλά δεν ξέρω γιατί.Εγώ απλά περπατούσα..
Από πότε έγινε επικίνδυνο να περπατάς;
Θυμάμαι πάντα τη μάνα μου να λέει να προσέχω τα ναρκωτικά.Να αποφεύγω τις μηχανές.Να προσέχω το ποτό μου.Να μην μπλέκω σε καυγάδες.
Να είμαι καλός άνθρωπος.Ποτέ δεν μου είπε ότι είναι επικίνδυνο να περπατάω.Ποτέ.
Και τώρα;Τι κάνω πεσμένος εδώ;Γιατί δεν μπορώ να πάω σπίτι;Γιατί πονάω τόσο;
Ακούω τη μάνα μου.Ακούω τη φωνή της.Μάνα, εδώ είμαι.Εδώ, δεν με βλέπεις;Έλα να με πάρεις. Πεινάω και κρυώνω.
Φοβάμαι μαμά.Τι μου συμβαίνει;Τι θα μου συμβεί;
Ακούω σειρήνες.Μοιάζει με ήχο ασθενοφόρου.Κάποιος θα χτύπησε.Ο ήχος δυναμώνει.Λες και βγαίνει από μέσα μου.Τι συμβαίνει;
Σταμάτησε..Δεν βλέπω κανέναν αλλά τους νιώθω.Είναι εδώ.Με πιάνουν, με σηκώνουν απτο έδαφος.Που με πάτε;
Γιατί σταμάτησα να ακούω τις φωνές τους;
Δεν κρυώνω πια, είναι ζεστά εδώ.Σχεδόν δεν φοβάμαι πια..
