| |
....Με δυο μικρές παλάμες στις παλάμες μου κι ακόμα να ηρεμήσω.
Το παράθυρο κλειστό ....του μπάνιου το παράθυρο κλειστό και τα μάτια μου βρύση για να ποτίζω μια σιωπή από τα τόσα λάθη μου.
Όσες συγνώμες κι αν ζητήσω μοιάζουν άχυρα καμμένα που βρομάνε.
Ποιος θα ρθει να τον αγκαλιάσω και να το θέλει, εκτός από αυτές τις παλάμες τις τρυφερές..κανείς.
Μόνο αυτές με συγχωρούν.
Θα τις φιλάω ώσπου να μεγαλώσουν ....και όταν θα φύγουν θα είναι η ώρα που θα σμίξω τις δικές μου παλάμες.
Ακούω τα δευτερόλεπτα να ξεμακραίνουν.... προς την αιωνιότητα.
Έμεινα πάλι πίσω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
