| |
στα ματια σου ομνυω ορκο
να μην σε αρνηθω
οσοι χειμωνες και αν θα ρθουνε
γιατι τα καλοκαιρια ευκολα για ολους
μα της αγαπης ο καρπος ανθιζει μεσα απο ολες τις εποχες
και αυτο που λεω και αυτο που στα χειλη εχω
το σ αγαπω βασταω
ετουτη η ζεστη στο στηθος
και ο κοσμος ο αλλιωτικος με τρομαζει
μα ξερω της αληθειας της αγαπης
την μοναχη φωτια
και ορκο ομνυω στην αγαπη μας
ας ερθουε οι καιροι
ας περασουν οι εποχες
ως το δεντρι που απλωσε
και στα βραχια ριζες εχει δωσει
την αγαπη μας δεν την φοβαμαι
γιατι βαθεια στη καρδια μας εχει ριζωσει
στο ερωτημα αν η αγαπη αρκει
δες τον κοσμο
συμβιωνει διχως αγαπη
και αφηνει ευκολα οικογενειες
ονειρα σκορπαει στον αερα
και ειναι πιο αδειος απο ενα κελυφος
που το χτυπαει το κυμα
μικορ μου ονειρο
οι λεξεις μου καποτε περιεργες
μα ποιο αληθινο βλεμμα
ποιο καθαρια σκεψη και αισθημα δεν εχω
παρα της αγαπης μας την σπιθα να χω
ως φυλακτο σταυρο στα στηθια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
