| Στο λιμάνι σε περίμενα
είχα βαλίτσες στο χέρι
κοιτούσα το ρολόι πίστευα
πως μετάνοιωσες τελικά
Η αγωνία μου είχε βάλει
στα στήθια ένα μαχαίρι
και ένοιωθα στο λαιμό
έναν κόμπο από θηλιά
ΡΕΦΡΕΝ :
Με άφησες να περιμένω
το πλοίο είχε σαλπάρει
και εγώ έμεινα να απορώ
με άφησες να επιμένω
πως δεν σε έχασα πάλι
μα μόνη μου είμαι εδώ
Με άφησες να πιστεύω
πως θα ερχόσουνα απόψε
και πως θα σαλπάραμε μαζί
με άφησες να σε γυρεύω
και τώρα πια μου λες "κόψε"¨
κάθε τι που μας δένει στην ζωή
Στο λιμάνι καρτερούσα
το πότε πια θα έρθεις
κοιτούσα δεξιά - αριστερά
μήπως τύχει και σε δω
Η αγωνία με κάνει να
πιστεύω πως δεν ξέρεις
που να πας και αν με
θέλεις όσο σε θέλω εγώ.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|