Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Παράσταση
 
Μέσα σε μέρες δίχως φως,
σε χώματα περιφραγμένα
και με οράματ’ αφημένα,
θα σ’ ατενίσω μοναχός.

Κάτω απ’ τις πέτρες τις παλιές,
ζώντας σε χρόνια ρημαγμένα,
ξοδεύεσαι απελπισμένα
μέσα σ' αχρείες αγκαλιές.

Θα σου γελάσω ειρωνικά
χλευάζοντας τον εαυτό μου
που πάνω στα νερά του δρόμου
στήνει λαθραία σκηνικά.

Γελάς με βλέμμα χρυσαφί
να μη φανεί πως έχεις κλάψει,
μα της ψυχής σου είν’ η λάμψη
σκουριά στου κόσμου την αφή.

Κάθε νυχτιά τρελή κραυγή,
της νιότης σου απόηχους μαζεύεις,
χαμένους ήλιους διάφανους γυρεύεις
που τους ξεχνάς ως την αυγή.





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΛΥΔΙΑ_Θ
05-12-2012 @ 19:05
Πολύ όμορφο.....!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
nadin1974
05-12-2012 @ 19:17

Κάθε νυχτιά τρελή κραυγή,
της νιότης σου απόηχους μαζεύεις,
χαμένους ήλιους διάφανους γυρεύεις
που τους ξεχνάς ως την αυγή.

::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
**Ηώς**
05-12-2012 @ 21:06
σε χώματα περιφραγμένα
και με οράματ’ αφημένα,..........εξαιρετική γραφή!
smaragdenia
05-12-2012 @ 23:33
Γελάς με βλέμμα χρυσαφί
να μη φανεί πως έχεις κλάψει,

ΠΟΣΟ ΔΥΝΑΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΚΡΥΒΟΥΝ ΚΑΛΑ ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΝΟ!!!!!!!!!!!!!!

::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο