Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 καθημερινά
 
καθημερινά


Στ' όνειρό μου σχεδόν καθημερινά
μου 'ρχονται πηγές, ποτάμια, πουλιά
Είναι λέει τάχα σε κλουβιά
Λευτερωτής δε εγώ, που ποτέ δε φτάνω
πριν ανοίξω τις πόρτες πάντα ξυπνώ
Όνειρο κι αυτό καλό
Απ' τ' άλλο πλευρό απόψε θα κοιμηθώ
Μήπως και προλάβω μαζί τους και 'γω
στον ύπνο μου να λευτερωθώ
Μιας και στον ξύπνιο μου
σκλάβος μ' αρέσει να ζω
Και ας γκρινιάζω και φωνάζω
Ένας δούλος είμαι της αραχτής
και σας προσκυνώ......


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 1
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ανεμομαζωματα διαβολοσκορπισματα
 
margatsif
05-12-2012 @ 20:10
Κάποτε οι παλαιοί σκλάβοι δουλεύαν στα χωράφια των μεγάλων αφεντικών και τους παρείχαν τα βασικά. Φαγητό - ρούχα - στέγη.
Σήμερα είμαστε σύγχρονοι σκλάβοι σε μια δήθεν ελευθερία, σε έναν δήθεν ελεύθερο κόσμο,αλλά δουλεύουμε για να εξασφαλίσουμε μόνοι μας το φαγητό - τον ρουχισμό και τη στέγη.
Ποιοί άραγε ήταν ευτυχέστεροι;
Οι παλαιοί ή εμείς οι νέοι και δήθεν ελεύθεροι;

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο