| λένε πως πόθησε την ομορφιά του ο Νάρκισσος
καθρεπτισμένη στης λίμνης τα νερά
και πνίγηκε ζητώντας να αγκαλιάσει την εικόνα του
λέω πως η λίμνη τον αγάπησε
κι όταν αυτός διέκρινε στα νερά της
το πώς τον έβλεπε εκείνη
βούτηξε μέσα της
και πάει
σε αυτό των αντανακλάσεων το παιχνίδι
κάποιος εκεί βρισκόταν
και είδε τη σκηνή
κι έμεινε εκεί
όμως δεν τον είδε κανείς που πέρασε από κει
η λίμνη τον κομμάτιασε
κι έγινε τα χιλιάδες
της όχθης βοτσαλάκια
κι όποιος περνά
πετά και ένα από αυτά στη λίμνη
κι η λίμνη κάνει υπομονή
και καρτερεί έτσι λίγο-λίγο
κάποτε να τον δεχτεί
ολόκληρο στην αγκαλιά της
κι όποιος πετά
από ένα βότσαλο στη λίμνη
ακούει και το τραγούδι της Ιτιάς
«βλέπουμε όχι ότι υπάρχει μα ότι θέλουμε
κι από τους έρωτες
ζούμε αυτόν που μας αξίζει»
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|