| |
Εκείνα που άγγιξα,
ημίφωνα σημάδια
κι άυλα πάθη έμειναν,
μιας έφηβης αχτίδας,
ονείρων φώτ’ απατηλά
που γείραν άδεια
κι αναβοσβήνουν σιωπηλά
στην άκρη της ελπίδας.
Κι αυτά που αγάπησα
σκορπίσαν σαν τον χρόνο
κι όπως οι νότες
που μας έδεναν μαζί τους,
βουβές εικόνες και στιγμές
της μνήμης μόνο,
φυλακισμένες ενοχές
μεσ’ στην ανάμνησή τους.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
