| ΤΟ ΜΠΟΥΦΑΝ
Στη στάση χάραμα να με τρυπάει το αγιάζι
-πως το παλιό, φτηνό μπουφαν μου ν'αμυνθεί-
Βλέπω τριγύρω μου την πόλη που βουλιάζει
Σάπιο καράβι σ'ενα πέλαγο βαθύ
Φτάνει η πίκρα μου βουβό κύμα στο στόμα
Κάνε Θεέ μου κι άλλη φτώχεια να μη δω
Πόσα σκαλιά κάτω στην Κόλαση ακόμα
Μήπως να πάρω την πιό σύντομη οδό;
Για ποιά πατρίδα-του παππού το χωραφάκι-
Κληρονομιά κι αυτό στα πέντε του παιδιά
Κομπογιαννίτες με ποτίζουνε φαρμάκι
και μου ζητάνε να μη βγάλω τσιμουδιά.
Κι όσο η Ελλάδα ξεπουλιέται απ' τους "Πατριώτες"
μέσω Ελβετίας, Λουξεμβούργου, Κειμάν
Εγώ που αναθρεψα γι αυτή δύο στρατιώτες
Στη στάση τρέμω με παλιό,φτηνό μπουφάν....
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 2
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|