| Κομματιασμένη Πατρίδα
Όταν σκεπάζανε τον ήλιο και τα αστέρια
και από τη θάλασσα ξέπλεναν το αλάτι
μας ξελογιάζανε ψεύτικα καλοκαίρια
αυτοί μπροστά και εμείς τραβιόμασταν στην άκρη
Όταν τα δέντρα μας τα κόβανε απ΄τη ρίζα
και τα σπαρτά μας τα ποτίζανε με αίμα
βάφανε ελεύθερα τα όνειρα μας γκρίζα
και μας ταξίδευαν με οδηγό το ψέμα
Όταν ποιήματα έντυναν νόθοι στίχοι
και οι ποιητές απολάμβαναν τους καρπούς τους
γοργά τις σκέψεις τις τύλιξαν όρθιοι τοίχοι
και οι ταπεινοί ακολουθούσαν στους ρυθμούς τους
Όταν καλύψανε τους ήχους απ’τα αηδόνια
με μουσική από ρομπότ φτιασιδωμένη
πειθήνια διώχναμε μακριά τα χελιδόνια
μονάχη απέμενε η ψυχή μας πληγωμένη
Όταν θα ανοίξουμε πρώτη φορά τα μάτια
αποζητώντας πριν το τέλος την ελπίδα
αν αφεθούμε να παλεύουμε κομμάτια
στην αγκαλιά μας θα ξεψυχήσει η πατρίδα
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|