|
| Μικρότητες | | | Τελικά όσο μεγαλύτερη γνώση έχουμε της υποκειμενικότητας που μας κατατρέχει σαν παρατηρητές, δηλαδή όλους εμάς, τόσο πιο διαλλακτικοί και με μεγαλύτερη κατανόηση άνθρωποι γινόμαστε για τον εαυτό μας και τους άλλους.
Θύματα της αδυναμίας μας όμως να εστιάζουμε σε ένα κοινό σημείο επαφής, αποκλίνουμε και η επικοινωνία μέσω της ιδιοσυχνότητας μας , δεν συμπίπτει , κάνοντάς την αδύνατη. Ο τοίχος των βεβαιοτήτων περιχαρακώνει τα σύνορά και τη χωρητικότητα τους. Εντός και εκτός. Διαλέχτε....ποιός είναι μέσα και ποιός τελικά έξω. Ενα νόμισμα με δύο όψεις ενίοτε, που η αξία του διαφέρει στη ζωή , αλλά που ισάξια τελικά εξαργυρώνει ο θάνατος.
Μικρότητες όλα, μιας λανθασμένης αποτίμησης, στροβιλίζουν σε έναν ατέρμονο κυκεώνα ανθρώπους εποχές και γεγονότα που όσο και αν ευελπιστούν να εγκαθιδρύσουν προσωπικά καθεστώτα αντίληψης στις συνειδήσεις, έρχεται η ίδια η ζωή με την απαρέκλιτη πραγματικότητα, να διαψεύσει.
Γιατί η φύση των πραγμάτων και η λογική ερμηνεία που εμείς τους αποδίδουμε, δεν ταυτίζεται και ούτε υπόκειται στη δική μας λογική, μα ούτε και αλλάζει από την υποκειμενικότητα των παρατηρητών της.
Και μοιάζουν οι ζωές μας με δέντρα που οι άκαμπτες πεποιθήσεις και η αδιαλλαξία, τα τσακίζει στο πρώτο φύσημα του ανέμου αφήνοντας το κρότο από τις ραγισμένες βεβαιότητες να χάνονται στο βάθος του χρόνου άτεκνες.
Ολα θυσία για ένα καλύτερο αύριο που ούτε να προσδιορίσουμε δεν μπορούμε, για να υπαρξει έστω και μία αμυδρή ελπίδα κάποτε να ορίσουμε και να ένας είναι κοινός τόπος μέσα από μία συλλογική συλλογιστική.
Πως να προσεγγίσεις άλλωστε το άγνωστο, όταν τόσο πολύ επηρεάζει το απείκασμα του γνωστού;
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
| ..κι είναι η ποίηση η συνείδηση της πράξης.. | | |
|
Μπούρδας 08-12-2012 @ 15:44 | Η αυτογνωσία ποτέ δεν είναι αρκετή. Όσα καλά κι αν ξέρει κάποιος
τον εαυτό του αυτό από μόνο του δεν προσφέρει πολλά...
Το ...ευτύχημα... είναι ότι οι ιδιοσυχνότητες των ανθρώπων
μεταβάλλονται διαρκώς, έτσι άλλοτε βρισκόμαστε και άλλοτε
χανόμαστε. Ρόδα είναι και γυρίζει.
Η ζωή ωστόσο αποτελείται από άπειρες πραγματικότητες...
Ακριβώς η υποκειμενικότητα των παρατηρητών είναι αυτή που
δίνει τις άπειρες πραγματικότητες, όσο για την "πραγματική"
φύση των πραγμάτων, μόνο ο Θεός γνωρίζει.
Ωραίες αναζητήσεις αλλά κάπου κάπου αυτοαναιρούμενες κατά
την προσωπική μου (και άκρως υποκειμενική) άποψη.
Η σχετικότητα των πάντων, μάς περιβάλει όπως κι αν έχει... | | giannis0911 08-12-2012 @ 21:25 | σιγουρα ο ανθρωπος που λειτουργει σαν μια τραπεζα πληροφοριων , αφου συλλεγει συνεχως νεα δεδομενα αναδιαμορφωνεται ..αλλα το οργανικο του υποβαθρο δεν αλλαζει...αυτο ειναι ο δεκτης που σχηματοποιει τα εξωτερικα ερεθισματα...καλο ειναι λοιπον να γνωριζουμε πανω σε ποιους βασικους αξονες και με ποια κριτηρια ο ανθρωπος αισθανεται το περιβαλλον του και ποιες ειναι οι βασικες αιτιες που κινουν τα νηματα για να πλεκει τον ιστο της πραγματικοτητας και της προσωπικοτητας του... | | Akrivauthority 16-01-2013 @ 18:09 | Η κάθε ανθρώπινη ύπαρξη καρδιά μου αντιλαμβάνεται, αισθάνεται διαφορετικά το περιβάλλον της. Μπορεί να το διαμορφώσει ανάλογα. Όλοι λίγο πολύ όμως είμαστε σα τα φυτά...που περιμένουν από τους άλλους να ποτιστούν και να τραφούν, ακόμα και τα αγριολούλουδα που φυτρώνουν πάνω στα βουνά. ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|