| |
Στα μάτια βροχή
στα χείλη σιγή
τον κόσμο δεν είδα.
Μεγάλος καημός
θολός ουρανός
χωρίς ηλιαχτίδα.
Φληνάφημα θείο
που λιώνει στο κρύο
λεκιάζει τη μέρα.
Γνωστοί δύο ξένοι
σε δρόμο χαμένοι
'σπάσαν μια βέρα.
Ο φόβος ζυγώνει,
αιώνιοι μόνοι
'γίναν κομμάτια.
Μια νότα ξεφεύγει
στη νύχτα που φεύγει
να βρει μονοπάτια.
Το φως δεν προβάλλει
στη νύχτα να βάλει
λευκή μελωδία.
Το φως θα προδώσει
τις νύχτες που τόσοι
ζητήσαν μαγεία.
Τα βράδια δε ξέρουν
οι αυγές τι θα φέρουν
σαν έρθει η ώρα.
Μονάχα η νότα
που ξεφεύγει απ' τη ρότα
ελπίζει πια τώρα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
