Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τα δίχτυα της σιωπής
 

Πόσο λυπάμαι όταν ο κεραυνός
στοχεύει και χτυπά ακριβώς
και δεν τολμώ να δω καπνό βαρύ
πάνω απ' το άμοιρο κουφάρι,
πόσο φοβάμαι τη σιγή
μετά το ξάφνιασμα του χαλασμού,
μα δεν αντέχω της οδύνης τις κραυγές.
Κι όταν ο κόμπος ανεβαίνει στο λαιμό
κρύβεται η φωνή μεσ' τα σκοτάδια
πικρή η σιωπή, τα δίχτυα υφαίνει
σαν νάναι άψυχα τα λόγια του χαμού,
μα όπως μοίρασε το φως η καταιγίδα
έλαμψε αστραπή και πήρε τη φωνή,
κέρινα πρόσωπα ο τρόμος στάζει
πόσο ελπίζω πως τα δίχτυα κομματιάζει
η αρρώστια ο θάνατος
δεν έχεις τι να πεις, όλα σκληρά και άδικα
δίπλα σου τριγυρίζουν και θρηνείς
και σε τυλίγουνε στα δίχτυα της σιωπής.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

να μου γελά η ζωή
 
nadin1974
12-12-2012 @ 21:36
μα όπως μοίρασε το φως η καταιγίδα
έλαμψε αστραπή και πήρε τη φωνή,
Yπεροχο Μαρία! ::yes.::
avantage
12-12-2012 @ 22:55
σκοτάδι και σιωπή... άσχημος συνδυασμός.. δυστυχώς!!! ::yes.::
::up.::
Καλό σου βράδυ... ::smile.::
aridaios
12-12-2012 @ 23:56
Κι όταν ο κόμπος ανεβαίνει στο λαιμό
κρύβεται η φωνή μεσ' τα σκοτάδια
πικρή η σιωπή, τα δίχτυα υφαίνει
σαν νάναι άψυχα τα λόγια του χαμού, ::rock.:: ::yes.::
monajia
03-10-2016 @ 14:08
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο