stixoi.info: εσχατη τριλογία

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271883 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

εσχατη τριλογία

18.57΄38΄΄ 5/12/2012

Σκέπη και στέγη φίλε μου ο Ουρανός κι η πλάση
κι ο έρωτας απόλυτος κυρίαρχος εν δράσει
της πίκρας οι ερπύστριες ισοπεδώνουν Ήλιους
κι η μοναξιά της ύπαρξης ζήσης γεννά εμφύλιους

κι αν πίνεις τώρα τσίπουρο παρέα με τους φίλους
σε λίγο πριν τ’ απόβραδο κι εσύ ανεμομύλους
μονάχος σου θα μάχεσαι ζητώντας κάποια λύση
μιας Δουλτσινέας όμορφης που ‘χες στο χτες αφήσει

κι όταν θα φτάσεις πάραυτα σε κάποιο δρόμο μόνος
τότε θα δεις πως ξέμεινες κι απόμεινε ο πόνος
μες την καρδιά π’ αγάπησε κι ήλπιζε στην αγάπη
ν’ αγαπηθεί ‘πο κείνηνε δίχως να βρει Σατράπη

που θα ‘σβηνε τον έρωτα μα η ζωή γυρίζει
σα το χαμίνι μόνη της και πάντοτε γκρεμίζει
τα όνειρα που γίνονται σα πύργοι στην αμμούδα
της κοκκινοσκουφίτσας μας η πονηρή μουσούδα…..

06.01΄37΄΄ 7/12/2012

Ανέμιζαν τα σύμβολα του Γένους των Ελλήνων
σαν αστραπές και όνειρα και κεραυνοί του πάθους
κι υψώνονταν ανάχωμα των πρόγονων εκείνων
σιωπηλό μετάνοιας απ’ τις κορφές του Άθους

π’ ασκήτεψαν και φύγανε –Αγίων μας Γιγάντων -
ακόμα οι αντίλαλοι απ’ τις πολλές δεήσεις
και ήτανε Κυρίαρχος της πλάσης και των πάντων
ο Λόγος της αλήθειας Ανατολής και Δύσης

και κράταγαν για όλους μας στις ισχυρές λαβές τους
πνευματοφόροι Άρχοντες μπρος στην ωραία Πύλη
την Θεϊκή υπόσχεση με τις μεταλαβιές τους
που ντύναν με Ουράνια της σάρκας μας την ύλη

κι απέξω αλυχτούσανε κακά σκυλιά δαιμόνοι
και ψάχναν να δαγκώσουνε και να κατασπαράξουν
μα ‘ταν Θεός που κράταγε του Γένους το τιμόνι
κι αυτοί θε να γαυγίζανε ωσότου να πλαντάξουν

22.16΄32΄΄ 12/12/2012

Το γάργαρο το γέλιο σου δονεί τα κύτταρά μου
και στην ψυχή μου έρωτα σταλάζει μυρωμένο
που καταργεί τα σύνορα κι ήλιο στα όνειρά μου
προσφέρει την ανάσα σου με άρωμα πλασμένο

με κύμα και με θάλασσες και ρότες με αρμύρα
που στα γαλάζια μάτια σου σαλπάρει κι ο Θεός μου
μιας ύπαρξης βελούδινης που προκαλεί την Μοίρα
και γίνεται μονάκριβο της ζήσης μου το φως μου

κι αν πέφτουν τα αστέρια μας στους Κήπους στ’ ακρογιάλι
ή ίσως στης Παληάπολης το κάστρο και τ’ αρχαία
μιας Σαμοθράκης π’ άφησε ο στεναγμός της μι άλλη
ανάσα ανεπαίσθητη ερωτικά ευκταία

σε κειο του Ταξιάρχη μας τ’ απέρριτο ξωκκλήσι
που στο γαλάζιο πέλαγος δελφίνια το φυλάνε
και το ‘χει και ο άνεμος με όνειρα στολίσει
και συναντούν στον δρόμο τους μονάχ’ όσ’ αγαπάνε

εμείς ξαναβρισκόμαστε και πίνουμε κι οι δυο μας
πάντα μαζί το τσίπουρο και κάτ’ απ’ το φεγγάρι
στην αμμουδιά ξυπόλητοι στον Ορφικό χορό μας
αιώνια θα σμίγουμε με πάθος σαν ζευγάρι….


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ηώς 12-12-2012 @ 22:51	κι αν πέφτουν τα αστέρια μας στους Κήπους στ’ ακρογιάλι ή ίσως στης Παληάπολης το κάστρο και τ’ αρχαία μιας Σαμοθράκης π’ άφησε ο στεναγμός της μι άλλη ανάσα ανεπαίσθητη ερωτικά ευκταία .......................................................................... ::theos.:: ::theos.:: ::angel.:: ΓΙΆΝΝΗ ΜΟΥ ΤΙ ΝΑ ΣΧΟΛΙΆΣΩ ΓΙΑ ΣΈΝΑ...
oneiropola 12-12-2012 @ 23:29	........... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ................
ΛΥΔΙΑ_Θ 12-12-2012 @ 23:40	........................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.::
alex-nonis 12-12-2012 @ 23:43	............ ::theos.:: ::theos.::
aridaios 12-12-2012 @ 23:49	ο γάργαρο το γέλιο σου δονεί τα κύτταρά μου και στην ψυχή μου έρωτα σταλάζει μυρωμένο ::rock.:: ::theos.:: ::theos.::
ΑΝΑΜΠΕΛ 13-12-2012 @ 18:09	εμείς ξαναβρισκόμαστε και πίνουμε κι οι δυο μας πάντα μαζί το τσίπουρο και κάτ’ απ’ το φεγγάρι στην αμμουδιά ξυπόλητοι στον Ορφικό χορό μας αιώνια θα σμίγουμε με πάθος σαν ζευγάρι…. Μ'αρεσουν τα ορφικά!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
ierapostolos 22-12-2012 @ 18:46	Καλά Χριστούγεννα και Χρόνια Πολλά. https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=e9GtPX6c_kg

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο