| |
Μας έμειναν τώρα πια οι κάρτες,
κάρτες σταλμένες τον Δεκέμβρη,
χωρίς ευχές, χωρίς χαιρετίσματα
και λέξεις. Μόνο φωτογραφίες,
όπως εκείνες π’ αγοράζουμε
για ενθύμιο σε κάποια ξένη πόλη∙
το τρένο που χάνεται στη στροφή,
ο μικρός γνώριμος δρόμος,
το πάρκο του μουσείου το δειλινό.
Τις θυμήθηκα πάλι τον φετινό Δεκέμβρη,
τώρα που έλαβες κι εσύ μια τέτοια κάρτα,
πικρή εικόνα μιας Κυριακής.
Τις κοίταξα ξανά σήμερα,
όπως κάθε χρόνο,
άναψα ένα τσιγάρο και νοστάλγησα
τα καλοκαίρια που πέρασαν
κι αυτά που θα ‘ρθουν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
