| |
Επειδή δεν μ αρέσει πλέον να ευλογώ τα γένια μου,έχω σταματήσει εδώ και πολύ καιρό
ν ανεβάζω επαναλήψεις,αλά και όσα κομμάτια είχα ανεβάσει ήταν πολύ λίγα αναλογικά
και σε σύγκριση με άλλους.Εχω επίσης σταματήσει τις επαναδημοσιεύσεις των αναρτή
σεων μου ξέρετε αυτών που έχουμε δικαίωμα εως πέντε το μήνα νομίζω...........................
εδώ για άλλους λόγους,επειδή ένα χιουμοριστικό διαβολάκι με είχε βάλει στον πειρασμό
να αλλάξω το περιεχόμενο κάποιων ποιημάτων μου κρατώντας μόνο τον τίτλο και τα σχό
λια.έγινε σε 4 ποιήματα με μεγάλους τίτλους...............επαναδημοσιευσα τα 2 από αυτά δεν
είχαν καμιά σχέση με το προηγούμενο περιεχόμενο αλά ούτε και με τον τίτλο.......επανα-
σχολιάστηκαν και κανείς δεν πήρε είδηση τίποτα ακόμα κι αυτοί που τα είχαν βάλει αρχικα
στ αγαπημένα τους.Οπως καταλαβαίνετε ήταν άσκοπο να συνεχίσω την πλάκα για να απο
δείξω ότι δεν έχουμε δικαίωμα μόνο για μία ανάρτηση την ημέρα αλά για περισσότερες
Στο δια ταύτα
Έχει τραίνο,τρεις και δέκα θαρρώ
στο σταθμό περιμένουν κι οι άλλοι
δεν προφταίνω το παλάτσο να βρω
ίσως κάποτε να έλθω και πάλι
Είναι η τελευταία στροφή από ένα ποίημα που ανέβασα το Γενάρη του 2010 και περιγράφει
ένα ταξίδι μου στην Ιταλία πριν από 25 χρόνια.Το ποίημα άρεσε μου άρεσε κι εμένα και γι
αυτό το ανέβασα προ ημερών και στο FB
To ταξίδι της επιστροφής θα σας περιγράψω τώρα
Από τις έξι μέρες της διαμονής στην Ιταλία τις 3 τις περάσαμε στη Μόντενα μας φιλοξενούσε
η Λίνα που ήταν φίλη της Ευγενίας με την όποια είχαμε ταξιδέψει παρέα εγώ και η Ιωάννα.
Η Λίνα σπούδαζε στην Μπολόνια αλά έμενε στη Μόντενα.Το σπίτι ήταν παλιό ευτυχώς όμως
δεν είχε φαντάσματα,ενώ για εκείνο το άλλο που μείναμε ένα βράδυ στη Φλωρεντία(με την
ξύλινη στενή σκάλα που έτριζε)δεν μπορώ να το πω με βεβαιότητα.
Η Λίνα φιλοξενούσε κι άλλους Ελληνες εκείνη την εποχή,έτυχε.........μια κι εμείς είχαμε πάει
απροειδοποίητα είχε όμως και πολλές παρέες από Ιταλούς φοιτητές που μπαινόβγαιναν στο
σπίτι,πιάνοντας την πολιτική συζήτηση μας έφεραν διάφορα έντυπα και μερικές αφίσες...........
Ενα από τα έντυπα έγραφε στο εξώφυλλο με μεγάλα κόκκινα γράμματα RIVISTA ΑΝΑRCHICA
αναρχικό περιοδικό Ελληνιστί,μη φανταστείτε ότι είχε τίποτα σπουδαίο μέσα περί προπαγά
νδας κλπ μια μηνιαία επιθεώρηση ήταν σε φτηνό χαρτί καμιά δεκαριά σελίδες χωρίς καν εικο
νες.
Τα περισσότερα έντυπα τα έβαλε η Ευγενία στις αποσκευές της,εγώ έβαλα στο σάκο μου μο
νο μια αφίσα τοίχου μαυρόασπρη ήταν μια φωτο από το κέντρο μιας πόλης του Ιταλικού βορρά
την εποχή της γερμανικής κατοχής που είχε 2 οπλισμένους άνδρες και μια γυναίκα στη μέση
με καπαρτίνα κοντό καλτσάκι και ένα οπλοπολυβόλο στο χέρι.Την εν λόγω αφίσα τη βρήκα
και πέρισυ στο ιντερνετ να μην ξεχάσω να την εκτυπώσω γιατί εκείνη την παλιά δεν την έχω.
Η Βενετία ήταν ο πρώτη πόλη που κατεβήκαμε μπαίνοντας και η τελευταία που επισκεφτήκα
με βγαίνοντας,είχα χωρίσει με τις άλλες επειδή δεν συμφωνούσαμε για τα μέρη τα οποία θέλα
με να δούμε,δώσαμε ραντεβού στο σταθμό.
Στο σταθμό περιμένουν κι άλλοι...................................
Πολλοί ήταν οι άλλοι ο Βασίλης,ο Κώστας,η Μαριάννα ό Σταύρος,η Ρίτσα..........και κάποιοι που
τους γνώριζα μόνο εξ όψεως.
-Τί έγινε παιδιά κι εσείς εδώ?
-Μικρές οι διακοπές του Φλεβάρη Κατερίνα,δεν άξιζε να κατέβουμε Ελλάδα για μια βδομάδα.....
ούτε βέβαια να μείνουμε και στο Βουκουρέστι
τότε ήταν που πήρε το λόγο ο Σταύρος(που είχα να τον δω πολύ καιρό γιατί φοιτούσε σ άλλη
πόλη και που τη σήμερον ημέρα είναι καθηγητής στο πανεπιστήμιο)
-Γειά σου Κατερίνα,μήπως μπορείς να βάλεις 2 παντελόνια τζην στις αποσκευές σου γιατί έχω
ήδη 4 και μπορεί να μας ψάξουν?
-Δε γίνεται Σταύρο έχω ήδη 2
Ψεματα του είπα...........μόνο αυτό που φορούσα είχα και ένα που είχα αγοράσει από καλάθι στη
Φλωρεντία.ράνγκλερ χρώματος μελί το όποιο όμως δεν ήταν τζην αλά κοτλέ.......είχα ψωνίσει
και τρία πουλοβεράκια απ το καλάθι καλά άλλο να σας λέω υπέροχα ζακαρ φοβερά χρώματα
ολόμαλλα και με πολύ λίγα λεφτά...........ένα παρόμοιο είχα δει αργότερα στο κολωνάκι σε τιμή
απλησίαστη.
-Γιατί του είπες ψέματα?με ρώτησε(χαμηλόφωνα η Ιωάννα)
-Ασε μας μωρέ που θα βάζω και θα βγάζω ρούχα απ το σάκκο.επειδή αυτός θέλει να κάνει
εμπόριο.
-Μα μπορεί να έχει ανάγκη..................
Της είπα τη δουλειά έκανε ο πατέρας του..........και ησύχασε.
Στο κουπέ του τραίνου είμαστε εμείς οι τρεις χάριτες,ένα ζευγάρι Αφρικάνων φοιτητών μια ηλικι
ωμένη κυρία αγνώστων στοιχείων και ο Βασίλης που δε βρήκε θέση κοντά στους άλλους..........
μπαινόβγαινε βέβαια παντού κι έκανε θόρυβο λέγοντας τις γνωστές του αηδίες,τον συμπαθούσα
με όμως γιατί είχε πλάκα.
Στα Γιουγκοσλαβο -Ρουμάνικα σύνορα μπήκαν ελεγκτές Σέρβοι..................θα μου πειτε ,γνώρι-
ζες από τότε που δεν είχαν κομματιάσει ακόμα τη χώρα τι ήταν ο καθένας τους,όχι βέβαια.........
οι ίδιοι μας το είπαν που είχαν διάθεση για συζήτηση,ένας μας είπε και τι θερμοκρασία είχε έξω
-18........έπρεπε να το περιμένουμε φρέσκο χιόνι στα μισά του Φλεβάρη,εποχή που συνήθως....
είχε σταματήσει να χιονίζει?Παρηγορήθηκα με τη σκέψη ότι μέχρι που να φτάσουμε οι μπότες
μου θα έχουν στεγνώσει γιατί ήταν ακόμα νοτισμένες από το νερό μέσα στην εκκλησία του ........
Αγίου Μάρκου μέχρι τα γόνατα μου έφτανε κι είμαι πάνω από ένα εβδομήντα,ευτυχώς που δεν
είχε έλθει κι η Ευγενία μαζί γιατί δε θα πάτωνε.Οι Σέρβοι δεν έκαναν έλεγχο στις αποσκευες μας
άλλωστε τρανσιτ περνούσαμε τι τους ένοιαζε?Οι βούλγαροι βέβαια έψαχναν όταν περνούσαμε
απ τη χώρα τους αλά εκείνοι ήταν α άλλου παπά διαδρομή.
-Εχει περάσει ένα τέταρτο και ακόμα δε μπήκαν οι Ρουμάνοι,μήπως μας ξέχασαν?
-Μη ανησυχείτε και θα μπουν λίγο πριν την Τιμισοάρα(πετάχτηκε ο Βασίλης)το έχουν ξανακάνει
Δεν πρόλαβε να τελειώσει τη φράση του και το τραίνο σταμάτησε για ν ανεβούν τ αστέρια.
Στο δικό μας το κουπέ μπήκαν τρείς με τις γνωστές γκριζομπλέ στολές παρατηρώντας τις φά
τσες τους καταλάβαινες ότι ήταν απ αυτούς που πριν προλάβουν να σε εκνευρίσουν τους λυ
πόσουν και πριν προλάβεις να τους λυπηθείς σε νευρίαζαν.
-Ελληνες είστε?
δε μιλήσαμε απλά τους δείξαμε τα διαβατήρια
-Τανζάνια (.είπαν οι Αφρικάνοι και έδειξαν τα δικά τους)
Η κυρία αγνώστων στοιχείων τους έδειξε ένα περίεργο χαρτί και ετοιμαζόταν να βγάλει από την
Τσάντα το διαβατήριο της,της χαμογέλασαν όμως και της είπαν ότι δε χρειάζεται.
Πιστέψαμε ότι όλα είχαν τελειώσει ήρεμα.
-Μπαγκάζελε..........μου λέει ο ένας δείχνοντας το σάκο μου.
Που στο διάολο κατάλαβε ότι ο φωσφοριζέ ελεκτρικ ήταν δικός μου ακόμα αναρωτιέμαι..............
Τον κατέβασα και τον άνοιξα για να δει το περιεχόμενο,δεν τον ενθουσίασε,το μάτι του έπεσε
στην τυλιγμένη αφίσα.
-Αυτό τι είναι?
-Αφίσα τοίχου,επισήμανα τη λέξη τοίχου γιατί αυτό το σαινι μπορεί να νόμιζε και ότι ήταν για το
πάτωμα
-Απο Ιταλία?με την Ορνέλα Μούτι?
-Οχι τη Λάουρα Αντονέλλι(το χιούμορ με μάρανε τέτοιες ώρες,αλά δεν άντεχα και τη βλακεία)
-οοο........αυτή έχει γεράσει πιά
Του ξίνιζε κι όλας του κάφρου,ε ρε τι τραβάτε εσείς οι διάσημες...............ευτυχώς που δεν έκανα
το λάθος να του πω ότι ήταν η Σοφία Λόρεν γιατι μπορεί να με πετούσε κι απ το βαγόνι
Με την αφισσοκουβέντα δεν παρατήρησα ότι από τους άλλους δύο ο ένας έψαχνε τις αποσκε
υες της Ευγενίας κι ο άλλος της Ιωάννας.
Αρχισε να περιεργάζεται προσεκτικά το rivista anarchika.......δέκα φορές κοιταξε τον τίτλο........
ένα γράμμα είχε διαφορά από τα Ιταλικά στα Ρουμάνικα rivista και revista ολα τ άλλα οπτικά
και ερμηνευτικά τα ίδια,το ξεφύλλισε και λυπημένος που δε βρήκε εικόνες της το ξαναέδωσε......
Υστερα της είπε να ξεδιπλώσει την αφίσα με τους αντάρτες του β παγκόσμιου και που ολοι
δια είχα κι εγώ αλά την ονόμασα Λάουρα Αντονέλι
Μόλις τη είδε άρχισε να τσιρίζει λες και τον έσφαζαν
-Οπλα φωτογραφίες με όπλα...........(ουτέ αληθινά να ήταν έτσι δε θα έκανε)
Αρχισε να ξανακοιτάει τα έντυπα .................................
Ηταν έτοιμος να πάρει την αφίσα και να σταματήσει
Πετιέται όμως ο μαυρούλης ο Τανζανός που ήθελε να κάνει τον έξυπνο
-Είναι αναρχικό περιοδικό κύριε
-Μα βέβαια revista anarchika......να το γράφει κι απ έξω(ναι το έγραφε απ έξω άλα έπρεπε να
του το πει ο μαύρος για να το καταλάβει)Τι πήγατε να κάνετε στην Ιταλία?να φέρετε υλικό για
τους αναρχικούς και εικόνες με όπλα?
-Η αφίσα κύριε έχει σαν θέμα Ιτάλούς αντάρτες του β παγκοσμίου πολέμου(είπε η Ευγενία)
-Αναρχική δηλαδή,φέρε εδώ όλα τα έντυπα
Της πήρε τα πάντα μέχρι και κάποιες ιατρικές συνταγές που είχε στην τσάντα της στα Ελληνικά
ύστερα 'αρχισε ν αντιγράφει ολόκληρο το διαβατήριο της και όχι μόνο τα στοιχεία..........................
Το λογικό θα ήταν να ξεδιπλώσει και τη δική μου αφίσα και τότε δεν θα μ έσωζε ουτε ολοκληρη
η τσινετσιτά δεν το έκανε όμως φαίνεται ότι με πίστεψε.
Υστέρα μας ρώτησε αν εγώ η Ευγενία η Ιωάννα κι ο Βασίλης μένουμε στην ίδια Ελληνική πόλη
Αθήνα.Πειραιάς,Λάρισα,Τρίπολη................τυχεροί είμαστε τα αναρχικά στοιχεία αφού έμεναν το
σο μακριά το ένα από το άλλο στην Ελλάδα ήταν ακίνδυνα για τους Ρουμάνους.
Οταν επιτέλους βγήκαν απ το κουπέ μας ο Βασίλης χτύπησε φιλικά στο ώμο τον Τανζανό
-Πως σε λένε φίλε?
-Αλέκα
Παρά τον εκνευρισμό μας τα γέλια μας ακούστηκαν σ όλο το βαγόνι,η σύζυγος του Αλέκα μας
ρώτησε γιατί γελάμε?αλά που να της εξηγείς τώρα
-Σε ποιά πόλη σπουδάζεις Αλέκα(συνέχισε ο Βασίλης)
- Τιμισοάρα
Ευτυχώς σε λίγο τους ξεφορτωνόμαστε είπε η Ιωάννα.Ο Βασίλης όμως δε σταμάτησε
-Και δε μου λες Αλέκα έχει κι άλλα παιδιά εκτός από σένα ο πατέρας σου
-Αλλά επτά
-Κι είναι όλα το ίδιο βλαμμένα μ εσένα?
Κάτι πήγε να πει (αγριεμένη)η σύζυγος του Αλέκα.αλά την ώρα εκείνη μπήκε ο ελεγκτής των
εισιτηρίων
- Οσοι είστε για Βουκουρέστι κατεβαίνετε Τιμισοάρα κι αλλάζετε τραίνο
-Γιατί ν αλλάξουμε τραίνο?
-Λες να μας περιμένουν οι μπάτσοι στο σταθμό?
-Μα τα δικά μας στοιχεία δεν τα πήραν, μόνο της Ευγενείας
-Παιδιά δεν είναι για καλό,ποιός ξέρει τι θα νομίζουν αυτοί οι ηλίθιοι ότι είμαστε
Τότε πήρε το λόγο η αγνώστων στοιχείων κυρία,που σ όλη τη διαδρομή δεν είχε βγάλει λέξη
και μας είπε χαμογελώντας
-Δεν το ξέρατε ότι θ αλλάξουμε τραίνο?
Πανω στη χαζοχαρούμενη αγωνία μας δεν καταλάβαμε ότι μας μιλουσε ελληνικά
-Οχι όταν πηγαίναμε αλλάξαμε μόνο στο Βελιγράδι
-Στην Ιταλία βγάλατε τα εισιτήρια της επιστροφής
- Οχι από εδώ κατ ευθείαν
-Εμ.................τόσο καιρό και δεν μάθατε ακόμα ότι εδώ πρέπει να ρωτάς για να σε ενημερώνουν
ακόμα και για τα απαραίτητα?
-Συγνώμη Ελληνίδα είστε?
-Δεν μου φαίνεται?Εργάζομαι στην πρεσβεία,είχα πάει να δω το γιό μου που σπουδάζει στην
Μπολόνια και να αγοράσω και μερικά πραγματάκια που θα χρειαστώ σύντομα
Αλλη κεραμίδα κι αυτή που μας ήλθε,και σε τι γλώσσα να μιλήσεις τώρα μόνο στα Αλαμπουρ
νέζικα αν μιλούσαμε δεν θα μας καταλάβαινε αλά Αλαμπουρνέζικα δεν γνώριζε κανείς μας.
Από το ύφος των υπολοίπων κατάλαβα ότι και οι 4 κάναμε περίπου τις ίδιες σκέψεις
Ακόμα και να γλυτώσαμε από το γκρεμό θα πέσουμε στο ρέμα
υπάλληλος της πρεσβείας η κυρία?
και γιατί δεν ταξιδευε πρώτη θέση?
και γιατί δεν μιλούσε σ όλη τη διαδρομή?
Ξέρεις τι είναι να γλυτώνεις απ τους Ρουμάνους και να σε φακελώνουν στην πρεσβεία μας?
Μα έτσι κι αλλιώς εκεί ακουγόταν ότι είχαμε όλοι φάκελλο.τι πασοκ αλλαγή και πράσινα
άλογα?
Και τι κάναμε?τέτοια περιοδικά στην Ελλάδα κυκλοφορούν στα περίπτερα,όποιος θέλει τα
διαβάζει στα φανερά
Αν όμως στέλνουν τους υπαλλήλους της πρεσβείας στα τραίνα για να χαφιεδίζουν?
Οταν κατεβήκαμε στο σταθμό και μέχρι να έλθει το επόμενο τραίνο η κυρία ήλθε και κάθισε
στο 'ιδιο παγκάκι με μας,σε αντίθεση με την προηγούμενη συμπεριφορά της τώρα ήταν ......
αρκετά Ομιλητική και χαρούμενη.
-Παιδιά σε δέκα μέρες κατεβαίνω Αθήνα,αν θέλετε να δώσω κάποιο μήνυμα σε κανένα δικό
σας μην διστάσετε να μου το πείτε Νέα Σμύρνη θα μένω από εδώ και στο εξής
Σαν κάτι να ήθελε να μας πει αυτή αλά δεν καταλαβαίναμε αν ήταν για καλό η κακό
-Εχετε άδεια η σας στέλνουν από τη πρεσβεία(τη ρώτησα)
-Αδεια κορίτσι μου και μεγάλη το δεύτερο Σάββατο του Μάρτη παντρεύομαι
α γι αυτό έλεγε οτι πήγε να ψωνίσει κάποια πράγματα που θα χρειαστεί σύντομα,και που ήταν
τα πράγματα?αυτή κρατούσε μια βαλιτσούλα 50 εκατοστών
-Και τα ψώνια τα στείλατε κατ ευθείαν Ελλάδα?
οχι θα τα μεταφέρουν ο γιός μου κι ο πατέρας του με τ αμάξι
Πάλι κάτι δε μου πήγαινε καλά αλά δίσταζα να ρωτήσω.........................................................................
Ξύπνησα τη ν άλλη μέρα στο νοσοκομείο,όχι σε κρεββάτι ασθενούς αλά στο σαλονάκι των επι
σκεπτών,δίπλα μου κοιμόταν η Ιωάννα,ο βασίλης μιλούσε μ ένα γιατρό στο διάδρομο
Τότε άρχισα να θυμάμαι ότι μετά από τον έλεγχο και τις απειλές του μπάτσου,η μικροσκοπική
Ευγενία λιποθύμησε,κατεβήκαμε Τιμισοάρα για να της παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες
Στο νοσοκομείο όμως διέγνωσαν μηνiγγίτιδα μας απομάκρυναν...................δεν μας αφήσαν να
τη δούμε.πάλι καλά που το βράδυ μας άφησαν να φύγουμε και δεν μας έβαλαν σε καραντίνα.
Φυσικά η κυρία αγνώστων στοιχείων ούτε μίλησε καθόλου ούτε Ελληνίδα ήταν ούτε υπάλλη
λος της πρεσβείας τον επίλογο του τραίνου τον είδα στον ύπνο μου στο σαλονάκι του νοσοκο
μείου.
Η μάνα της Ευγενείας έφθασε αεροπορικώς λίγο πριν φύγουμε,την είχε ειδοποιήσει ο βασίλης
που εκ των πραγμάτων ήταν και ο πιό ψύχραιμος.Η Ευγενία έγινε καλά,από θαύμα ίσως δεν
κόλλησε κανείς από εμάς.Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας της, ζήτησαν από την αστυνομία να
της επιστραφούν οι ιατρικές συνταγές που βρέθηκαν στη τσάντα της επειδή η μητέρα της ρώτη
σε τους γιατρούς αν βγαίνοντας από το νοσοκομείο μπορούσε να συνεχίσει τα παλιά της φα
ρμακα.Η απάντηση τους ήταν ότι δεν υπάρχουν πια επειδή όλο το αναρχικό περιεχόμενο έχει
καταστραφεί.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
