| Της βροχής οι σταγόνες
εσμιλέψαν το όνειρο
στα παπλώματα επάνω
ξεδιπλώσαν αιώνες
Της βροχής το πλημμύρισμα
σεριανάει στα σεντόνια μου
και η υγρή επανάληψη
δεν γνωρίζει συμπόνια...
Στης βροχής τον απόηχο
η ψυχή μου αφουγκράστηκε
σαν σε έκσταση βρέθηκε
και η ελπίδα μου πιάστηκε...
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|