| |
| | Στις στοές που κοιμάμαι |  | | |
Στις στοές που κοιμάμαι
Ποιο δάκρυ, να ξεπλύνει τη λάσπη που μού καίει τα μάτια;
Ποιος στίχος, να αντέξει τον ήχο που με σπάει κομμάτια;
Ποιο ποίημα, να χωρέσει το βήμα, που ποτέ δε γυρνάει;
Ποια λέξη, τα υφάδια να πλέξει, της ψυχής που γερνάει;
Ποιο χάδι, να μου βγάλει τ’ αγκάθι, απ’ της γνώσης το πέλμα;
Ποια αλήθεια, να τρυπήσει τα στήθια, ν’ ακυρώσει το ψέμα;
Πού να ‘μαι; Στις στοές που κοιμάμαι, δεν υπάρχουν πυξίδες.
φοβάμαι, πιότερο όμως λυπάμαι, που ούτε εσύ δεν με είδες.
Σημάδια, μες στα βήματα τ’ άδεια, παρουσίες στημένες.
Ελπίδες, του θανάτου ασπίδες, με τα μαύρα ντυμένες.
Πού πάω; Ποιες στεριές κολυμπάω κι όλο σπάει το σκαρί μου;
φοβάμαι, πιότερο όμως λυπάμαι, που δεν είσαι μαζί μου.
[B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | «Ένα σύγνεφο ξηλώνει τα ουράνια» | | | |
|
steven boss
20-12-2012 @ 08:38 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | pennastregata
20-12-2012 @ 08:41 | Όμορφη η γραφή σου, φτιάχνει εικόνες, προκαλεί τα συναισθήματα με εύστοχος γλωσσικούς και σημειολογικούς ελιγμούς! Μου άρεσε! ::up.:: | | Δευκαλίων
20-12-2012 @ 13:45 | Πολύ πολύ ωραίο!!!!
::theos.:: ::theos.:: | | konmark
20-12-2012 @ 16:51 | ::rock.:: ::wink.:: | | Άγγελος Αραβαντινός
21-12-2012 @ 12:27 | Πάρα πολύ όμορφο!! Καλημέρα Ελένη!! ::smile.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
