| |
[align=center]
Επιστροφή απ το ταξίδι του ονείρου
τα όνειρα λίγο κρατάνε
γιατί μόνο στην άκρη του μυαλού σταματάνε.
Περπατήσαμε στους δρόμους χέρι χέρι
άγνωστοι χίλιοι μας προσπερνάνε
σκυφτοί βουβοί αμίλητοι που δεν γελάνε
κάποιος τους έκλεψε το αστέρι
Ήταν το χέρι παγωμένο
στη φούχτα μου κρατώ φυλακισμένο
και το μυαλό στην αγάπη δοσμένο.
Παράξενα μου δείχνεις σημάδια
κλειστή ακόμα η πόρτα της καρδιάς
είναι τα χρόνια τα ρημάδια
βαθιές ουλές της μοναξιάς.
Ατέλειωτες οι ώρες της σιωπής
σε σφιχταγκαλιάσματα περιωπής
άσβεστος πόθος της ειμαρμένης
που έρχεται αναπάντεχα δεν περιμένεις
ούτε ένα λόγω για να πεις.
Χρόνια και χρόνια στην άμμο θαμμένη
η σφίγγα κρατά τα μυστικά της
κλειστά τα χείλη και η θωριά της
απ το καυτό ήλιο χαραγμένη.
Σαν την καρδιά σου που κρατά τα μυστικά της
Στολίζεις aqua marina την ματιά της
που αναμένει το χρόνο ας πούμε
θα δείξει μου λες...και θα δούμε
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
