| Στα ανεξάρτητα όνειρά μου
δεν ήθελα δεσμά.
Ούτε και εφιάλτες μιας βραδιάς.
Μονάχα μια εκπλήρωση
κι ένα κρυμμένο τίποτα ζητούσα.
Όσο απείχα απ' τους τολμηρούς
η ανάσα μου δήλωνε αν μπορούσε
στο λυγμό του στεναγμού να ορθοποδήσει.
Δεν είχα μάθει ν' απαντώ
σε λόγια μεταξένια.
Έκλεινα τ' αυτιά μου για να χορτάσω τη σιωπή.
Μα δεν χορταίνεται.
Τώρα φωτίζομαι αφανής για να αντέχω
του κόσμου το παράπονο.
Το άδικο, τ' ανώφελο, το κρίμα και το τέλμα.
Τα βίωσα. Και τέρμα.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|