Ήθελα τόσο πολύ να δώ
τον χρόνο να καίει μέσα στην στιγμή μου
την ανάγκη να νιώθω την στεριά από την θάλασσα μου
πώς ξαποσταίνει και στο διηνεκές αφανίζεται
Στο ξάγναντο αυτό μοναχά
να βρίσκω και την φωνή μου
να γεννιέται μαζί μου στ'αλήθεια για μια φορά
και μες την αλήθεια να πεθαίνει