| |
| | Τα όνειρά μου λέρωσα |  | | |
Μ’ένα ψέμα έδιωχνες την ξαστεριά,
Σαν το κέρμα έπαιζες την καρδιά.
Πάντα το δίκιο άνηκε σε σένα,
Αξία δεν είχε το σ’αγαπώ για μένα.
Δικαιολογίες, πονούσαν σα λαβωματιά,
ουτοπίες ..τις στιγμές , έντυναν με συννεφιά.
Αδυνατούσες, να νιώσεις δεν μπορούσες.
Χαμογελούσες, μα σε υποψίες περπατούσες.
Αν ήξερα πως με την μάσκα σου ζεις,
ποτέ δε θα σ’αγαπούσα, ούτε καν θα προσπαθούσα.
Αν ήξερα πως ψάχνεις στάχτες να βρείς,
ποτέ δε θα σε κοιτούσα,άδικα τις μέρες μου δε θα χαλούσα.
Μα στην λακκούβα σου έπεσα, τα όνειρά μου λέρωσα.
Ήταν φορές που η σιωπή μιλούσε,
Μα κάτι το μυαλό μου τυραννούσε.
Ήταν η αλήθεια που σε αντιπαθούσε,
Μια ψυχρή ματιά που τα πάντα εννοούσε.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Μαυρομαντηλού
25-12-2012 @ 16:50 | Αν ήξερα πως με την μάσκα σου ζεις,
.............
Κι καποιοι που ξέρουμεότι ζουν με μάσκα..., προσπαθούμε να τους τη βγάλουμε τη μάσκα.
::rock.:: ::yes.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
