| |
έβλεπα τα μάτια σου
να τρέμουνε
και μάτωσε η καρδιά μου
για όσα δάκρυ μου
δε λέγονται μεσά σε μια ματιά
για κύριακες που πάψανε
μαζί να ονειρεύονται
όσα ταξίδια κάναμε
μεσά σε μι αγκαλιά
σε πήρε το παράπονο
πού σ είπα με τ ονομά σου
και όχι όπως σ έλεγα
δάκρυ μου παλιά
αγγίξα το παράλογο
για να σου πω
αχ βιάσου
τελειωσέ ο χρόνος μας
το πριν και το μετα
και τώρα
δεν υπάρχει τώρα
τέλιωσε η ώρα
φταίξαμε κι οι δυο
και τώρα
αχ μη ψάχνεις χώρα
ούτε άλλα δώρα
να βάλεις τον καυμό
που ήσουνα τις μέρες
που πάλευα με σφαίρες
ν αντέξω το κενό
που ήσουνα τα βράδια
που ο πόνος αχ σημάδια
μεθούσε στο λαιμό
ένιωθα τον πόνο σου
δείλά να ζεματάει
όλα όση μόνη σου
έδιωξες απλά
κι άκουγα τον ήχο σου
πάλι να ζητάει
ν ανοίξουμε
στα πέλαγα όλα τα πανιά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
