| |
Στο δικαστήριο της ζωής
η μοίρα δικαστής μας.
Στο εδώλιο είμαστε εμείς
κι οι γύρω ένορκοι μας.
Τον λόγο πια δεν έχουμε
για ό,τι αποφασίζει.
Οφείλω να την σεβαστώ
όσο κι αν μας χωρίζει.
Και τελικά συνέβη πια
ο φόβος ζωντανεύει.
Αυτός που ήταν μέσα μου
αρχίζει και θεριεύει.
Κερνάει λύπη την καρδιά
και την μεθάει πάλι.
Κι εγώ για ακόμη μια φορά
πρέπει να δείχνω εντάξει.
Της μοίρας η απόφαση
ήταν σκληρή για μένα.
Γιατί σε πήρε μακριά
άξαφνα μία μέρα.
Καλούμαι πλέον την ψυχή
να την επειθαρχίσω.
Να χτίσω πέτρα στην καρδιά
άλλο μην σ'αγαπήσω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
