Σε μιαν άκρη... χαράζω γραμμούλες και ημισφαίρια...γητευτής των σιωπών... " σφετερίζοντας " την Ζωή...σε βοσκοτόπια των ημί-Θεων... μακρία απ' τις κραυγές των αγριμιών της πόλης...Στέλιος Κ.
Σε μιαν άκρη της σκέψης υπάρχω…
δίχως κραδασμούς επίπονους…
ατσάλινος βράχος στην όραση…
οι στίχοι περ-πατούν σε γεωμετρικά σχήματα…
κυκλώνουν το όνειρο…
σε απάτητες πεδιάδες…
άγνωστα οροπέδια…
Ο ποιητής ανα-γεννήθηκε μέσα από μάχες…
Ζει στα σπλάχνα ενός ιλίγγου…
σκορπίζει στους περαστικούς τρόπαια…
ελισσόμενος ανά-μεσα σε νάρκες…
στοχαστής σε παρθένες χαράδρες…
αθάνατος παρατηρητής…
ακούραστος ντελάλης…
δημιουργεί προσ-ευχές…
γκρεμίζει αυτ-απάτες…
δεν εθελοτυφλεί…
Σε μιαν άκρη…
αθόρυβα εξ-αντλείτε…
λιθοβολώντας τον οι επι-κριτές…
ελάχιστοι του ανανεώνουν ανάσες…
του ενισχύουν παρθένες εξάρσεις…
Σε μιαν άκρη…
δεν επαιτεί…
ταξιδεύει…
σε ωκεανούς…
σμιλεύει…
ανεμοθύελλες…
ανα-γεννά νέα σύμβολα…
άσημος…
αθάνατος…
υπερήφανος…
ριψο-κίνδυνος περιπατητής…
εύσπλαχνος πατέρας…
στοργικός στα παιδιά του…
στον απόμακρο Ναό που κατοικεί…
μαχόμενος με τον θάνατο…
κερδίζοντας την Ζωή…
ερωτοτροπώντας σαν έφηβος…
αγέραστος στον τραχύ χρόνο…
μετα-λαμβάνοντας τ’ αλφαβητάρι…
στα έσω της Ψυχής…
σε μιαν άγνωστη περγαμηνή…
βυθισμένη στο έντονο κόκκινο…
χαραγμένη από έξι γράμματα…
μοναδική λέξη στην ταυτότητα…
δίχως σφραγίδες κι υπογραφές…
από δημόσιες αρχές…
το αίμα του πύρινο τον απο-καλεί…
τον εξιτάρει...
μυστικά κι αθόρυβα…
Ποιητή…
