| |
Οι λέξεις περιπαίζουν τ' άστρα
όταν μ' όνομα τα νοσταλγούμε,
καθώς σε νύχτα ξελογιάστρα
κρυφά μαζί και φανερά τ' αναριθμούμε.
Οι λέξεις φυλακίζουν μιαν ιδέα
που 'γινε κάτασπρο πανί,
του καταρτιού η πλουμιστή σημαία
που στην παλίρροια καρτερεί.
Οι λέξεις σκίζουν τις εικόνες
που 'φτιαξε δειλά η σιγή,
καθώς τρέχαν στους χειμώνες
μην η άνοιξη τις βρει.
Οι λέξεις έλιωσαν τα χιόνια
και ξεράναν γύρω τις κορφές
για να 'χει πάλι η τρυγώνα
τόπο να χτίσεις τις φωλιές.
Οι λέξεις ξέραναν το στάχυ
που τις κοίταζε κι αυτό βουβό,
μην το φως που το 'χει
ανασάνει τρέλας λυτρωμό.
Οι λέξεις τρέλαναν κι εμένα
που γεμίζω τούτο το χαρτί
με λόγια τόσο ειμαρμένα
σαν την πρώτη αναπνοή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
