" Ου Μπλεξεις "Ευτυχώς ήμουν πάντα παρατηρητής...Ευτυχώς ποτέ δεν έμπλεξα σε γρανάζια από φαντάσματα...ακρωτηριάζονται στην σακατεμένη τους "ζωή"...μαριονέτες της άμορφης μάζας...Στέλιος Κ.
Πολλές σιωπές…
ξεχάστηκα πως είμαι «μόνος»…
έχω ημέρες να τινάξω το πατάκι της πόρτας…
παρθένο από σκουπίσματα…
δίχως λάσπες…
Κι όμως είμαι ευτυχισμένος…
ο λόγος ότι δεν απουσιάζω…
ο εαυτός μου κι οι ελάχιστοι…
διαμάντια που λάμπουν στην ψυχή…
οι αλλοδαποί συναυλιακοί χειροκροτητές…
ίσως μετακόμισαν…
ίσως αυτοκτόνησαν…
ίσως…
Ο Θεός μου χάρηκε…
ρίχνει ξέφρενη βροχή…
ξέπλυνε το πεζοδρόμιο…
κάθομαι στην βεράντα…
απολαμβάνω το καφέ μου…
σας καίω σ’ ένα τσιγάρο…
σκορπίζοντας τον καπνό στον ουρανό….
σε λίγο τελειώνει…
θα σας λιώσω στο τασάκι με το φίλτρο…
έτσι κι αλλιώς είσαστε μονάχα στάχτες…
