| |
Ουράνια κόρη τίναξε τ’ αέρινα μαλλιά
και πέσανε βροχή τ’ αστέρια
πάνω στις στέγες των σπιτιών
στις φυλλωσιές των δέντρων
Βράδια Χριστουγέννων γιορτινά…
με φως και χρώματα ντυμένα!
Νύχτες Χριστουγέννων…
Σε νιώθω…
πίσω απ’ τα κλειστά παράθυρα
σκιά μες σε πολύχρωμα λαμπιόνια
να ταλανίζεσαι
να χάνεσαι μέσα σε τρικυμίες.
Φόβοι φαντάσματα
σου αγκυλώνουν την καρδιά
την περιπαίζουν ύστερα
με ένα τσούρμο ματωμένες νότες
‘…επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία’
και το σκοτάδι μέσα σου σε πνίγει!
Νύχτες Χριστουγέννων…
Παίρνω μολύβι και χαρτί
Τί γράμμα να σου γράψω, Αγαπημένη;
Κοιτώ τ’ αστέρια
και στου ουρανού τις γειτονιές
σκορπάω μιαν ευχή:
Να βρέξει απόψε σιγανά
βροχή παρηγορήτρα
να ξεδιψάσει στάλα – στάλα η καρδιά
κι όπως η γη την άνοιξη
ν’ αναστηθεί η Ελπίδα.
Να στείλει απόψε μια βροχή γλυκιά
σαν ζωοδότρα νύμφη
να πρασινίσουν λίγο - λίγο τα κλαριά
κι άνθη καρπούς να δέσουνε
της Πίστης πάλι οι κήποι...
Νύχτες Χριστουγέννων…
Παίρνω μολύβι και χαρτί
Τί γράμμα να σου γράψω, Αγαπημένη;
Πίσω απ’ τα φώτα
απλώνω μια ζεστή αγκαλιά
να γύρει η ψυχή να ξαποστάσει
κι αντί για γράμμα
στο χαρτί χαράζω δυο φτερά…
δυο κάτασπρες φτερούγες
με δύο μόνο λέξεις πάνω τους γραμμένες:
‘Πίστη - Ελπίδα’.
Βράδια Χριστουγέννων γιορτινά
με φως και χρώματα
ντυμένα…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
