| |
Θαλασσοπόρος νάμουν ήθελα
Κολόμβος, Μαγγελάνος,
αντί να πίνω να μεθώ
και να γελώ σα χάνος.
Τις θάλασσες τις μακρινές
με τόλμη να διασχίζω
ν΄αφήνω φίλους και δεσμούς
πίσω να μη γυρίζω.
Να βλέπω τ΄άστρα τη νυχτιά
δειλά να λαμπιρίζουν
και της καρδιάς τη μοναξιά
βάλσαμο να ποτίζουν.
Να βλέπω το γαλάζιο
του ουρανού σεντόνι
τη θάλασσα να συναντά
για να μη μένει μόνη.
Κι όταν στεριά με το καλό
καινούργια ανακαλύψω
μακριά απ΄τους συντρόφους μου
τον πόνο μου θα κρύψω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
