| |
οι μύες των λέξεων,
επειδή δεν σχημάτιζαν πρόταση,
καθηλώθηκαν
λίγο πριν απ' τα χείλη μου
ως πρόσταξε ένα κατατονικό πνεύμα,
τη στιγμή ακριβώς που με κοίταξες στα μάτια
καθώς η φράση σου είχε τελειώσει
και αφού πριν
την περιέφερες, για πολύ ώρα,
ή τουλάχιστον εμένα έτσι μου φάνηκε,
από
τα βιβλία μου των ανατολικών φιλοσοφιών,
ένα «καλόγερο» δίχως ρούχα κρεμασμένα,
ένα καθρέφτη που το προηγούμενο
γυάλισμά του έχει αφήσει θαμπάδες,
μια ανόητη γυάλα με ψεύτικα ψαράκια,
ώσπου να φτάσει σε μένα,
εμπλουτισμένο
με το βλέμμα σου,
το πια δεν μ' αγαπάς
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
