| Εφτάχορδη η μνήμη λύρα
κάθε χορδή της και πληγή
κάθε της ήχος στάζει αρμύρα
ύπνο και θάνατο μαζί
Εφτάψυχη η μοναξιά μου
με εφτά φωνές με προσκαλεί
να κλείσω όλα τα όνειρά μου
μέσα σε γυάλινο κελί
κι αν είναι αθάνατη η ψυχή μου
πεθαίνει μόλις σε σκεφτώ
Λερναία Ύδρα η ενοχή μου
κόβω κεφάλι βγαίνουν δυο
μ' έχει η ζωή καλά σκεπάσει
παπλώματα σιωπής εφτά
νύχτες εφτά έχουν περάσει
μα από φωνή άδεια τ' αυτιά
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 3
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|