| Ήταν άδειο το σπίτι και μπήκα.
Με περίμενε στο άδειο σπίτι
η μοναξιά.
Δεν παραμέρισε να περάσω
μόνο πέρασα από μέσα της
κι εκείνη μέσα από 'μένα.
Και τώρα που γράφω τούτες τις γραμμές
κάτι ψιθυρίζει...
Ήθελε δώρο η μοναξιά.
Ήθελε να της φέρω ένα μικρό θαμπό καθρέφτη
να βλέπει τις νύχτες
το χλωμό πρόσωπό της,
που μόνο τότε γελά.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|