| |
Βραδιαζει παλι η μερα
κι αρχιζει το τραγουδι της σιωπης
τοσο καντα ν'ακουγεται και τοσο περα
σαν την αγαπη της απαντοχης
Βαρια καταρα μου και μοιρα
ολες τις νυχτες μου σε σενα να ξαναγυρνω
σαν τρελλος να σερνομαι στου ερωτα τα μωρα
και στων ονειρω μου τα βαθη να σ'αναζητω
Τι πλανη!που ακομα σ'ονειρευομαι
που γινεται αληθεια μου το ψεμα
σε βλεπω και πιοτερο μαγευομαι
και σ΄αγαπω με ερωτα και αιμα
Μπρος την ανεπωτη σου εικονα
απλωμενη ειναι η ζωη μου
δεν δειλιαζω θα την εχω στον αιωνα
στην εκσταση και στη σιωπη μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
