| |
Πάντα είναι όμορφο τ ολόγιομο φεγγάρι όμως εμένα στο μυαλό,
του Αυγούστου έχει μείνει, εκείνο που σε γνώρισα και γίναμε ζευ
γάρι.Ήρθες και με πλησίασες μιλώντας μου για τα άστρα και εγώ
αμέσως χάθηκα στα γαλανά σου μάτια. Αμέσως σ ακολούθησα σε
βόλτα βραδυνή δεν έχασα λεπτό ούτε στιγμή.
Κάτω από το φώς του φεγγαριού,ξυπνήσανε τα πάθη και αυτά σβήσανε των
αστεριών τη λάμψη..Δικιά σου με έκανες στο απέραντο γαλάζιο και εσύ δικός
μου έγινες μες στης νυχτιάς το μαύρο.Με άμμο για κρεβάτι μας τη θάλασσα σεντόνι
τα δυό κορμιά καράβι κάναμε ,τον έρωτα τιμόνι.
Μήνες περάσανε πολλοί και ήρθε ο Γενάρης ,το φεγγάρι πάλι γέμισε και φώτισε τα
πάντα. Εμείς όμως πάντα θα θυμόμαστε ,του Αυγούστου το φεγγάρι ,εκείνο που
στην ακροθαλασσιά μας έκανε ζευγάρι.Στα χρόνια που θα έρθουνε ελπίζω να είμαστε
μαζί και όλα να τα ζήσουμε ξανά απ¨την αρχή.
Κάτω.............
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
