| Ούτε είδα την πρώτη αχτίδα
κι όμως αυτή με ξύπνησε,
μπήκε οπλισμένη μες στα όνειρά μου
και τα σκότωσε.
Δεν άκουσα το πρωινό τραγούδι
κι όμως ήταν αυτό που μου 'δωσε ρυθμό
καθώς τα τρομαγμένα πόδια μου
προσπαθούσαν να ξυπνήσουν.
"Τίποτε το σοβαρό",
αυτό σκεφτόμουν καθώς έριχνα νερό στο πρόσωπό μου
και τα μάτια μου ανοίγαν.
Άλλη μια μέρα που χτυπά πάλι και φεύγει
πριν προλάβεις να χαρείς τον πρώτο αέρα
και να νιώσεις μες στο στήθος σου
την καρδιά σου να χτυπάει.
Μέχρι να σβήσει κουρασμένο
το πρώτο φως που βλέπεις
έχει πια γίνει μούχρωμα που ξυπνάει τη λήθη
κι ετοιμάζεσαι πάλι να πλαγιάσεις
στην αγκαλιά της καθημερινότητάς σου.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|