| |
| | Η ανεπάρκεια της επάρκειας |  | | |
Κι εμείς οι άμυαλοι συνοδοιπόροι της στιγμής
Ψάχνουμε τρόπους να σκοτώσουμε τη μέρα.
Γιατί η ζωή είναι αβάσταχτη χωρίς ένα
Χρονόμετρο να ροκανίζει διαρκώς την ώρα,
Χωρίς μια χρονοβόρα, αιμοβόρα διαδικασία
Να χώνει τα δόντια της στα θερινά, παιδικά μας όνειρα
Που ξάπλωναν θαρρείς στην άμμο,
Που άπλωναν τα πλοκάμια τους στους μήνες
Του καλοκαιριού για να περνάνε οι καλύτερες
Εποχές, γρήγορα, πιο γρήγορα, για να γλιστράνε.
Κι εμείς οι ρομαντικοί συνοδοιπόροι της στιγμής
Αρκούμαστε στα ανείπωτα στιχάκια μιας αλήθειας
Στην πραγματικότητα ανώδυνης, που όμως μεγεθύνεται
Σε θρίλερ
Κάθε φορά που γυρίζουμε το πόμολο της πόρτας,
Που επιχειρούμε τη μεγάλη έξοδο από τις γκρίνιες
Της θολής, ακαθόριστης ρουτίνας.
Αρκούμαστε λοιπόν σε στιγμές αναμενόμενες
Στα ορθογώνια κουτιά προκαθορισμένων πλαισίων.
Το μόνο που επιδιώκουμε είναι η ‘επάρκεια’
Κι έτσι καταλήγουμε στην απόλυτη ανεπάρκεια,
Μια κατάσταση απόλυτου συμβιβασμού και πλήξης.
Αρκούμαστε στις πιθανότητες για μια αίσια κατάληξη,
Για μια πανηγυρική νίκη σε ένα μάταιο αγώνα
που μαίνεται ανεξέλεγκτα με στόχο τον ίδιο τον εαυτό μας.
Κι έτσι αρκούμαστε με μια δόση διαστροφής,
κατά καιρούς αυτοκαταστροφής,
Στη φαντασίωση πως κάνουμε έρωτα
Όπως οι άλλοι, εκείνοι οι τολμηροί ήρωες
Στα αριστοτεχνικά μυθιστορήματα που θα γράφαμε αν
Δεν ήμασταν τόσο πολυάσχολοι, αν δεν μας απασχολούσε
Τόσο πολύ το ροκάνισμα του χρόνου.
Κι έτσι αρκούμαστε στην απώλεια της ποιότητας
Με αντάλλαγμα μια τονωτική ένεση απάθειας,
Μιας αναμφίβολης επιβολής επιλογών που θα μας βγάλει
Απ’ τη δύσκολη θέση του διλήμματος,
Από το σταυροδρόμι των πιθανοτήτων.
Κι έτσι ζούμε, προσμένοντας το ξυπνητήρι του αύριο,
Όχι γιατί περιμένουμε να ξυπνήσουμε
Από τον καθ’ όλα προεπιλεγμένο εφιάλτη,
Αλλά γιατί μας περιμένει η μονότονη,
Ρομποτική, οδυνηρά ανώδυνη, ζωή μας.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
monajia
11-01-2013 @ 18:23 | ΕΞΟΧΟ........................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Μαυρομαντηλού
11-01-2013 @ 19:08 | Τόσο πολύ το ροκάνισμα του χρόνου.
Κι έτσι αρκούμαστε στην απώλεια της ποιότητας
Με αντάλλαγμα μια τονωτική ένεση απάθειας,
Μιας αναμφίβολης επιβολής επιλογών που θα μας βγάλει
Απ’ τη δύσκολη θέση του διλήμματος,
Από το σταυροδρόμι των πιθανοτήτων.
Κι έτσι ζούμε, προσμένοντας το ξυπνητήρι του αύριο,
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΡΟΚΑΝΙΖΟΥΜΕ
ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
