stixoi.info: Λευκά στίγματα από σπέρμα

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Λευκά στίγματα από σπέρμα

Ξεχασμένος στο όραμα…Ταξιδεμένος στον έρωτα…Χαρισμένος στην αγάπη…Η αιτία της ύπαρξης μου…για ηδονικές πλεύσεις ΖΩ...Στέλιος Κ.

Μικρά χαρτάκια...
νούμερα ανακατεμένα...
λογαριασμοί απλήρωτοι...
χθεσινές δίκες...
μαρτυρούν το σήμερα...
ξεσηκώνουν τις σκέψεις...
χαρτογραφούν πορείες...
αναιρούν...
γλίστρησε το τελευταίο σκαλοπάτι...
σακατεύθηκε κάτω από τις ρόδες...
τραυματίστηκε από λευκό αίμα...
μονάχα ένας περαστικός σταμάτησε...
κι ένα περιστέρι φώναξε...
κανείς άλλος...

Ανακατεύθηκαν τα μολύβια...
απέβαλαν το περίσσιο χρώμα...
πλημμύρησε αίμα στα πέλματα…
ασύμμετρα σχήματα...
μπερδεμένες λέξεις...
η σφαίρα του μυαλού ξε-σηκώθηκε...
χόρευε ξέφρενα...
άπλωνε κόκκινα καθαρά σεντόνια...
με λευκά στίγματα από σπέρμα...
πύρινος χείμαρρος...
ξεδιψώντας τα λαίμαργα χείλη...
σφράγισαν τα μάτια...
πέπλο βελούδινο στα χέρια...
ένα νέο νανούρισμα καρτερεί την αυγή...
αύριο θα φωνάξουν τα όνειρα...

Μην σταματάς...
ακόμη ανασαίνουμε...
μια φωνή μονάχα...
ένα αναφιλητό...
ένας ψίθυρος…
στόλισαν τον Νέο ουρανό...
ένα κρίνο λευκό...
πρόβαλε στο κέντρο της γης...

Μην σταματάς...
θα κερδίσουμε το λειψό φεγγάρι...
χαμογέλασε...
γυμνή προβάλει η Ζωή…
φύσηξε στο μονοπάτι μας...
ξάπλωσε χωρίς αναστολές…
γυμνοί θα αφεθούμε στον έρωτα…
γυμνοί θα πεθάνουμε…
ας απολαύσουμε σαν ξωτικά…
έντονες ηδονές…
ακόρεστο πάθος…
πανη-γυρίζοντας σαν νικητές…
την γύμνια μας…

Δίχως αναβολές…
όπως γεννηθήκαμε…
από σπέρμα και ωάρια…
δεν κατα-δικάζονται οι αμαρτίες…
Ψυχή μου…
Εσύ…

Στέλιος Κ.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Οταν πλησιάσεις πρόσεξε σε παρακαλώ μην σκοτεινιάσεις την ψυχή μου,αλλιώς φύγε αθόρυβα όπως ήλθες...

horseman 11-01-2013 @ 19:48	Ενθυμούμαι πως πάντα εξερευνώ… ανα-καλύπτω μιας χαραμάδας φως… εξ-αντλώντας κοιτάσματα πόθων… απο-λαμβάνοντας ότι προσδοκώ… Δημιούργησα μια αφαίμαξη Ζωής… για την Ζωή μου… Στέλιος Κ.
monajia 11-01-2013 @ 20:26	Δίχως αναβολές… όπως γεννηθήκαμε… από σπέρμα και ωάρια… δεν κατα-δικάζονται οι αμαρτίες… Ψυχή μου… Εσύ… ΕΞΟΧΟ................................. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μαυρομαντηλού 11-01-2013 @ 20:40	ξάπλωσε χωρίς αναστολές…!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΑΝΑΣΤΟΛΕΣ ΕΓΩ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; ΝΑ ΜΟΥ ΜΟΙΑΖΑΤΕ ΛΙΓΑΚΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΑΦΡΟΥ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΡΧΩΝ ΚΑΙ ΟΥΔΕΙΣ ΕΤΕΡΟΣ!!!!!!!!!!!!!!!!! γυμνοί θα αφεθούμε στον έρωτα… γυμνοί θα πεθάνουμε… ας απολαύσουμε σαν ξωτικά… έντονες ηδονές… ακόρεστο πάθος… πανη-γυρίζοντας σαν νικητές… την γύμνια μας… Δίχως αναβολές… όπως γεννηθήκαμε… από σπέρμα και ωάρια… δεν κατα-δικάζονται οι αμαρτίες… Ψυχή μου… Εσύ… ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΣΤΟΛΕΣ ΚΑΙ ΔΙΧΩΣ ΑΝΑΒΟΛΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! από σπέρμα και ωάρια…!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΑΝΑΜΕΙΧΘΗΤΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::love.:: ::love.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο