| Νυχτερινό παράπονο
Νύχτωσε πάλι και σ'αντάμωσα
σιγά μου είπες ένα γεια σου
είδα στα μάτια σου τα σύννεφα
μες τα κλειστά τα βλέφαρα σου.
Νύχτωσε πάλι και θυμήθηκες
αυτά που πίσω δεν γυρνάνε,
μες τον καπνό μέσα τη ζάλη σου
στη νύχτα ρίξε όσα πονάνε.
Νυχτερινό πικρό παράπονο
σβήσε τη φλόγα που τον καίει
του πρωινού το αχνοφέγγισμα
να μην τον βρει ξανά να κλαίει.
Φίλε μου απόψε το ποτήρι σου
πιες το με μιας και άδειασε το
μια θύμηση μονάχα κράτησε
κι ότι πονάει πέταξε το.
Κα Τερίνη
17.01.06
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
|