| |
Στην αρχη δεν καταλαβαινα
το εργο σου τ' αγαπημενο
μα τωρα ξερω
και δεν πιστευω ματι δακρυσμενο.
Και οταν απ' τα ματια σου
τρεχουν δακρυα ψευτικα
σε λυπαμαι πιο πολυ,
εσενα που καποτε ερωτευτηκα.
Παλι παρασταση ανεβαζεις
και ζητας την αποθεωση,
στο δακρυ πανω μην πατας,
μην περιμενεις εξιλεωση.
Παλια και νεα λαθη σου
με κλαμα προσπαθεις να σβησεις
και με καλα παιγμενο ρολο
αφεση γυρευεις να κερδισεις.
Μα το ξερεις πια καλα
πως το παιχνιδι ειναι χαμενο
σ' εμαθα και πλεον
δεν πιστευω ματι δακρυσμενο.[I][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
