Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ελπίδες
 ...τα φαντάσματα δεν κλαίνε...(Π.Α., Volver)
 
Ελπίδες


οι δρόμοι γέμισαν λέξεις
μπολιάζω τα λιγοστά μου βήματα
γερνάω
μαύρα γυαλιά με πήραν στο κατόπι

ίσως αν μάζευα περισσότερες πέτρες

σκύβω και κρύβομαι πίσω από τις σκόνες
αλλού
χτες
η ευλογημένη βαβέλ με καταράστηκε
τόσοι καπνοί στράφι
τι κρίμα

ίσως αν κοιμόμουν πιο αποφασιστικά

λύκε – λύκε, πάντα απών
τα όνειρα γυρνούν μεθυσμένα το ξημέρωμα
πέφτουν πάνω μου με τα ρούχα και τα παπούτσια
σχεδόν αναίσθητα
με πιάνει βήχας
με κομμένη την ανάσα τι να γκρεμίσω;

ίσως αν με κυνηγούσαν στ’ αλήθεια φωνές

κάθε τρεις ώρες ξυπνώ και θηλάζω φαντάσματα
τα αγνώστου πατρός είναι τα πιο πεινασμένα
παιδιά μου όλα
από παιδί τα τρέφω
κι ο έξω κόσμος δεν το λογάριασε ποτέ

ίσως αν μπορούσα να τρέξω

γερνάω
τα καταφύγια πια δεν με χωράνε
κι εκείνο το χέρι όλο κι απομακρύνεται







 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...σκέτη νούμερο...(της μητρός μου)
 
**Ηώς**
19-01-2013 @ 08:29
τα καταφύγια πια δεν με χωράνε.............. ::rock.::
δεν έχω λόγια........καλημέρα Έφη!
FREETHINKING
19-01-2013 @ 09:27
::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
Γιάννης Ποταμιάνος
19-01-2013 @ 10:41
τα όνειρα γυρνούν μεθυσμένα το ξημέρωμα
πέφτουν πάνω μου με τα ρούχα και τα παπούτσια

Εξαιρετικό!
Καλημέρα Έφη

::yes.:: ::yes.::
teiresias
19-01-2013 @ 11:46
κάθε τρεις ώρες ξυπνώ και θηλάζω φαντάσματα
τα αγνώστου πατρός είναι τα πιο πεινασμένα
παιδιά μου όλα
από παιδί τα τρέφω ::yes.:: ::yes.::
Αμάλθεια
19-01-2013 @ 12:50
Ε είσαι σκέτο νούμερο indeed!
You are the one my number one lalala,κάτσε να βγάλω
και τη λύρα απ'το βρακί του χορευτή τώρα..
αγαπημένο
monajia
19-01-2013 @ 18:18
σκύβω και κρύβομαι πίσω από τις σκόνες
αλλού
χτες
η ευλογημένη βαβέλ με καταράστηκε
τόσοι καπνοί στράφι
τι κρίμα

ίσως αν κοιμόμουν πιο αποφασιστικά

::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
Μαυρομαντηλού
19-01-2013 @ 20:01
γερνάω

Τόσος πανικός για ένα φυσιολογικό γεγονός!!!!!!!!!!!!!!!!!
μα γιατί θέλουμε να ζούμε αιώνια;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

κ αυτοί που δεν πρόλαβαν να γεράσουν;;;;;;;;;;;;
ίσως να το έχουν απωθημένο... να ήταν ο διακαής τους πόθος!!!!!!!!!!!!!
αχ να ζούσα κι ας γέρναγα θα μας έλεγαν ίσως..............
εκτώς κι αν αυτοί πήγαν κάπου καλύτερα νωρίτερα...

ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
19-01-2013 @ 20:56
κάθε τρεις ώρες ξυπνώ και θηλάζω φαντάσματα
::up.:: ::hug.:: ::up.::
havana
20-01-2013 @ 08:32
Συγκλονιστικό κι αγαπημένο!
psixopedi
07-01-2014 @ 17:32
από τα πιο ωραία ποιήματα που έχω διαβάσει,
τουλάχιστον εδώ.

http://www.youtube.com/watch?v=gG6RTwNTVX0

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο