| |
Ήρθε ένα φάντασμα και μου πε για λίγο,
το μυστικό του για να ξεφύγω.
Σε μια πόλη κοιμισμένη, ήταν όλοι ορθοί
τα όνειρα τους βιώναν μέσ' στην εφιαλτικη αχλή
πατούσαν ξυπόλητοι σε νερά παγωμένα
κ ' ήταν τιμωρία σε ένα γκρίζο κελί .
Μια πόλη νεκρή κάτω απ΄ πάγο ήταν θαμμένη
Τα όνειρα τους βιώναν χωρίς ψυχή .
Τα μάτια θαμπώνουν την μνήμη ζυγώνουν
χωρίς έλεος τις κόρες ματώνουν.
και όλοι φωνάζαν
Ζούμε , Ζούμε ,Ζούμε
όμως δίχως ψυχή , σε μια Πόλη Κ' είναι όλοι παγωμένοι , νεκροί .
Την μνήμη μας πόθησαν να πιουν σαν κρασί !
θυμώναν , φωνάζαν , ουρλιάζαν.
ΝΕΚΡΟΙ ΑΝΑΣΤΕΝΑΖΑΝ.
Φαντάσματα σε μια πόλη νεκρή
τα ρολόγια καλπάζουν,
τους δείκτες τους σπάζουν.
Για τη γεννα της νεας ζωης που πάντοτε υπήρχε ,
αλλα την ύπαρξη της μάλλον κανείς δεν κατείχε!
Κανεις δεν κατείχε !
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
