| |
| | Ψιθύρισμα |  | | |
Σαν το φεγγάρι χλώμιασες,
Σαν ένα αστέρι έσβησες,
Σαν τρένο, πού ‘χει φύγει από πολλού.
Σαν ήλιος που φοβήθηκε,
Πίσω απ’ τον τοίχο κρύφτηκε
Που πήγε να φωτίσει κάπου αλλού.
Σαν φύλλο δέντρου έπεσες,
Σαν όνειρο ξημέρωσες,
Ψιθύρισμα στα χείλη ενός τρελού.
Σαν πόρτα που μου έκλεισες,
Και μέσα μόνη έκλαψες,
Σ’ αφήνει ότι θυμάσαι που και που.
[Ρεφραίν]
Ό,τι θυμάσαι σε ξεχνά,
για σένα μετανιώνει.
Ό,τι αγαπήσεις σε πουλά,
σε διώχνει και τελειώνει.
Δεκέμβριος 2000, Θεσσαλονίκη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Τα τραγουδάκια σου, τί κάνουνε...; | | | |
|
monajia
23-01-2013 @ 07:53 | Ό,τι θυμάσαι σε ξεχνά,
για σένα μετανιώνει.
Ό,τι αγαπήσεις σε πουλά,
σε διώχνει και τελειώνει.
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | nadin1974
23-01-2013 @ 08:12 | Σαν πόρτα που μου έκλεισες,
Και μέσα μόνη έκλαψες,
Σ’ αφήνει ότι θυμάσαι που και που.
::yes.:: ::theos.:: | | Vicky mouse
23-01-2013 @ 12:42 | Δεν θα μπαίνω στον κόπο κάθε φορά να βάζω στα αγαπημένα αυτά που γράφεις.....βάζω έσενα στους αγάπημένους μου και τελίωσε......
Μπράβο Κώστα....έχω ερωτευτεί την γραφή σου..... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
