| |
| | Δάκρυα |  | | |
Είσαι το άσπρο μου βιολί,
οι νότες, σου τυλίγουνε το σώμα,
τα χείλη σου είναι το κλειδί,
και η ζωή μια πόρτα.
Τα λόγια που τα λες μια φορά,
τα χάραξα στη πέτρα,
και εκείνη έγινε καρδιά,
για να χτυπά για σένα.
Είναι η ζωή μας μια γραμμή,
που πέφτει ένα αστέρι,
ζει μια στιγμή και χάνεται,
μα η ευχή του μένει.
Είτε ζεις είτε πεθαίνεις,
με μια σφαίρα στη καρδιά,
θα φοβάσαι πάντα το ίδιο,
μη τελειώσουν τα φιλιά.
Είναι ο θάνατος, μονάχα,
μια αγάπη που δε ζεις,
και απ' τα δάκρυά της θέλει,
να πιαστείς να αναστηθείς...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
monajia
23-01-2013 @ 08:00 | Είναι ο θάνατος, μονάχα,
μια αγάπη που δε ζεις,
και απ' τα δάκρυά της θέλει,
να πιαστείς να αναστηθείς...
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | Vicky mouse
23-01-2013 @ 12:45 | πολύ όμορφο....... ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Μαυρομαντηλού
23-01-2013 @ 19:58 | Είτε ζεις είτε πεθαίνεις,
με μια σφαίρα στη καρδιά,
θα φοβάσαι πάντα το ίδιο,
μη τελειώσουν τα φιλιά.
Είναι ο θάνατος, μονάχα,
μια αγάπη που δε ζεις,
και απ' τα δάκρυά της θέλει,
να πιαστείς να αναστηθείς...
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΧ !!!!!!!!!!! ΝΑ ΖΩ ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΛΑΣΜΑ ΛΕΩ ΚΙ ΕΓΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
