| |
Με βιβλίο ανοιχτό και με τσάι ζεστό
Σε ταξίδι πάλι πηγαίνω
Τις σελίδες γυρνώ, σ’ έναν κόσμο θα μπώ
Σ΄ένα όνειρο γραμμένο
Στις γραμμές που περνούν, Δον Κιχώτες γελούν
Και Ζορμπάδες που χορεύουν.
Ροβινσώνες πεινούν, μηχανές που πετούν
Παραμύθια ζωντνεύουν
Τα βιβλία τα καημένα όλα τα χουνε γραμμένα
Κάτι θα χουνε να πούνε και σε μένα
Τα βιβλία σκονισμένα έχουν μείνει ξεχασμένα
Σ’ ένα ράφι της ζωής μας πεταμένα
Στην αρχή βαρετό, μα στο τέλος χρυσός
Του μυαλού μου γκρεμίζει τα τείχη
Παίρνει η σκέψη φωτιά και η ψυχή λαχταρά
Με φτερά να ξεφύγει απ’ τη λήθη.
Στις γραμμές που περνούν, Πίτερ Παν που πετούν
Πειρατές με πανιά ταξιδεύουν
Και οι σειρήνες καλούν, μαγικά τραγουδούν
Την ψυχή με αρπίσματα κλέβουν
Στις γραμμές που περνούν Δον Ζουάν προσπαθούν
Την ωραία Ελένη να κλέψουν
Οι Ρωμαίοι αψηφούν τη ζωή και ζητούν
Την αιώνια αγάπη να ζήσουν
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
