Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271241 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κουράγιο
 για τον κόκκινο που περιμένει να διαβάσει...για όλους όσους θέλουν να πετάξουν μα δεν μπορούν!
 
Σαν άνοιξα τα μάτια από καιρό
όλα τριγύρω μοιάζουν ψέμα
θολό και ξένο δώμα σκοτεινό
εσύ με μένα κι εγώ κανένας...

Και άναψα το φως για να σε δω
μα ήταν μια σκιά το πέρασμά σου
αγριογιάσεμο μου μύρισε θαρρώ
ήταν αυτό του σώματος το άρωμά σου.

Σιωπή ατέλειωτη, βαθειά
πόδια και χέρια δεν μπορώ να τα κουνήσω
σ'αυτό το θάλαμο κλαίω ξανά
αχ, να μπορούσα μια σταλιά να περπατήσω!

Έλα και πάρε με από δω
τους άσπρους τοίχους να αφήσω
μόνο εσένανε μπορώ
έτσι όπως είμαι ν'αντικρύσω.

Έλα πριν φέξει μη σε δουν
φως μην ανάψεις μη δεις που κλαίω
ποτάμια γύρω μου κυλούν
γιατί κι εσύ ήσουν στο τροχαίο...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
κωστας2
20-01-2006
Πολύ καλό και αγγίζει όσους θέλουν μα δε μπορούν να είναι ελεύθεροι....!
MARGARITA
20-01-2006
Συγκινητικό και όμορφο με άγγιξε πάρα πολύ!!!!!!
Γιώργος_Κ
20-01-2006
Ο τελευταίος στίχος απερίγραπτος...;) Στο νοσοκομείο πρόλαβε να πάει ο άνθρωπος? Ευχαριστώ για την αφιέρωση (να είχε μέσα και καμιά μπότα, καλά θα ήταν!)...:)
vassiliki
20-01-2006
em den prolave na ftasei sto nosokomeio...auto einai to thema!
vassiliki
20-01-2006
euxaristw margarita mou...
Γιώργος_Κ
20-01-2006
:) ....makia!!!!!!!! (Με έκανες να έχω αϋπνίες!)
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
21-01-2006
Καλημερα σας Κυρια !!!!! ΑΓΓΙΖΕΙ !!!!!!!!
Έκτωρ Ιώνιος
21-01-2006
Είναι καλό. Ιδιαίτερα η δεύτερη στροφή. Αν εξαιρέσεις τον τελευταίο στίχο, θυμίζει ρομαντικούς ποιητές του μεσοπολέμου!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο