| |
Τα ρούχα του σε κλάσματα δευτερολέπτου …εξαφανίστηκαν
πυροδοτώντας τα κορμιά τους που τρεμόπαιζαν δειλά πριν τη εξάπλωση της μεγάλης πυρκαγιάς, να κυλιστούν σαν γυμνές φλόγες στο δροσερό παρκέ.
Έντονα διεγερμένοι, με αιμοφόρα αγγεία σε διαστολή , πέρασαν ζαλισμένοι από το ηδονικό μεθύσι, στον απαγορευμένο χώρο των παραισθήσεων.
Αφήνοντας τη παρειά του να ακουμπήσει απαλά στο ερυθρό, χνουδάτο της αιδοίο, ανακάλυπτε, με τη γλώσσα του τις πτυχές του μοσχοβολιστού κορμιού της εισπνέοντας , καυτές, χυμώδεις αναθυμιάσεις, ερωτικού οίστρου από την άφθονη εκροή, ντοπαμίνης και, σεροτονίνης.
Ένιωσε την επιτάχυνση στην αναπνοή της να του σιγοκαίει το εφηβαίο ενώ, τα βιτσιόζικα χείλη της ευλαβικά, γλιστρούσαν στην ακμή του μεταδίδοντας στον αδένα του θυρεοειδή αισθησιασμού , εντολές σύσπασης στους νευροδιαβιβαστές, για έκρηξη τεστοστερόνης.
Η αρχέγονη στιγμή της κοσμικής θεωρίας για την εξάπλωση των ειδών είχε φτάσει…
Με τη πίεση να έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Τον ιδρώτα να κυλά στο θώρακα, τους μηρούς και, τις μασχάλες από την αύξηση της θερμοκρασίας… Την ανασήκωσε στη αγκαλιά του σφίγγοντας χορταστικά στις δυνατές του παλάμες τους δυο σέξι, σφιχτούς γοφούς της.
Γραπωμένη γύρω από την οσφυϊκή του χώρα την έριξε γελώντας, στο φουσκωτό, αφράτο κρεβάτι.
Νιώθοντας το καρδιακό του ρυθμό να χορεύει τρελά, χάιδευε παθιασμένα τα μακριά καλλίγραμμα πόδια της.
Ο γεμάτος συσπάσεις, «ευλογημένη κοιτίδα της ανθρωπότητας» κόλπος της μεταμορφώθηκε…
Με το μηχανισμό της στύσης, «από τη συσσώρευση του αίματος» σε λειτουργία σαν εισχώρησε επιβήτορας, ακράτητος μέσα της, βίαια.
Έπαιξαν τρίβοντας εντατικά το πέος στη κλειτορίδα.
Στη ξέφρενη λαγνεία του κορμιού της δεν επέδειξε μεγάλες αντοχές η πολυήμερη στέρηση, ήταν εμφανής…
Μάταια, προσπάθησε να κρατηθεί και ίσα, που πρόλαβε να απολαύσει την κορύφωση του οργασμού της ενώ ο ίδιος εκσπερμάτωνε γρήγορα.
Εξακολουθούσε ωστόσο, να τον προκαλεί χαδιάρικα.
«Το ερωτικό τους παραλήρημα μόλις είχε ξεκινήσει».
Σηκώθηκε να βάλει δύο ποτά…
Το βλέμμα του την ακολούθησε να περπατά στα νύχια, αέρινη, γεμάτη τσαχπινιά και, θηλυκότητα.
Κατέφθασε φέρνοντας και, τη τρούφα σοκολάτα …
Γέμισε τα δάχτυλα της, αλείβοντας αργά το σώμα του…
κατόπιν στάζοντας το ηδύποτο στις σκληρές, «με τη σκουρόχρωμη άλως» θηλές του στήθους του τον έγλυφε πρόστυχα, βασανιστικά, αφήνοντας τα πασαλειμμένα με σοκολάτα χέρια της να γλιστρούν ρυθμικά, στο κατακόκκινο, μόριο του…
«Τον φίλαγε παντού, ασταμάτητα… αποζητώντας τον μέσα της, ξανά και, ξανά»!
Σύντομα η ακόρεστη δίψα της, «κάνοντας το πεσμένο του ηθικό να αναστυλωθεί» έφερε το ποθητό, αποτέλεσμα.
«Στην δυναμική του έπαρση οι ελπίδες της αναπτερώθηκαν».
«Αν η πρώτη τους σεξουαλική επαφή θεωρήθηκε ως , very fast προσπάθεια η δεύτερη και, όσες μετέπειτα ακολούθησαν ήταν το ωμέγα της σαρκικής απόλαυσης και, αποκορύφωμα παροξυσμού» .
…Ανεβασμένοι στο άρμα του έρωτα, πέρασαν στο Πάνθεον της έκστασης συνεπαρμένοι απ’ τη παράφορη αναζήτηση του καινούριου, κάνοντας τη σουίτα άνω κάτω.
Τα ίχνη τους ανάμικτα αρώματα και βαρβατίλα … πλημμύρισαν το χώρο και τα έπιπλα.
«Αλειμμένοι φυστικοβούτυρο ξημερώματα, απόλαυσαν, «κάτω από το φως των αστεριών» την paranormal εκδοχή της ηδονής στην δροσερή πισίνα του ξενοδοχείου ρουφώντας
γεμάτοι αχαλίνωτη φαντασία … τις σιροπιαστές, «αλκοόλ και ιδρώμελο» διεγερτικές τους ουσίες!
«Ο Αλέξ, μέχρι να σπάσει το δοξάρι του έπαιζε στη μαγική, υγρή, Ορφική της λύρα το πρελούδιο του σεξ …
Στο τέλος, εντελώς ξεψυχισμένα έθεσε το αιώνιο, αναπάντητο ερώτημα…
« Άραγε οι θεοί γιατί, τη μεγαλύτερη για τον άνθρωπο απόλαυση, τη χορήγησαν με τη σταγονομετρική τσιγγουνιά των δέκα δευτερολέπτων, μήπως επειδή τη στιγμή εκείνη πλησιάζουμε στο επίπεδο τους και, δε τους αρέσει ιδιαίτερα»?
Τα σβησμένα της χείλη απλώς μειδίασαν …προτού
σε, μια …αγγελική περίπτυξη αποκοιμηθούν, αποκαμωμένοι!
Ο ήλιος είχε σκαρφαλώσει μεσούρανα όταν ο Άλεξ, αισθάνθηκε δυο ζεστά χέρια, να ψαχουλεύουν τα απόκρυφα σημεία, του κορμιού του.
Αγουροξυπνημένος, έφτασε στη γεμάτη υδρατμούς σάουνα που ξεχείλιζε, μαγευτικές ευωδιές ανθόνερου σε άρωμα λεβάντας.
Τον έσπρωξε μέσα για, μια απόλυτη εμπειρία χαλάρωσης.
Ενώ με αγνό, αρωματικό σαπούνι καθάριζε το σώμα του, με το γάντι του peeling του έκανε τρυφερές κινήσεις μασάζ που έφταναν μέχρι, το ερωτικό του προφίλ.
Προτού τον αλείψει, Γαλλικό, «ghassoul» άργιλο εμπλουτισμένο με αιθέρια έλαια κάθισε απάνω του ερεθισμένη, βυθίζοντας ηδονικά στο μουσκεμένο της αιδοίο το ανεπτυγμένο του όργανο ψιθυρίζοντας πονηρά καθώς του δάγκωνε το αυτί…
Αφού όπως λες οι θεοί, τσιγκουνεύτηκαν, να η ευκαιρία για δέκα ακόμη μεγαλειώδη δευτερόλεπτα επαφής μαζί τους. Ας …απογειωθούμε να τους ξανανταμώσουμε συμπλήρωσε απολαμβάνοντας παθιάρικα τη πρωινή του υπερδιέγερση.
Οι …εξεγερμένες στα στητά στήθια της ρόγες σαν ανοιγμένα νούφαρα σε άγρια κύματα, ερωτόδερναν στα …βράχια των χειλιών του χαρίζοντας του γεύσεις αυγουστιάτικης… Κορινθιακής σταφίδας.
Τον παρότρυνε να τις δαγκώσει δυνατά!
Τις …στράγγιξε αισθησιακά παράφορα.
Το ενεργητικό σκαρφάλωμα στο πανύψηλό όρος του έρωτα της έφερε παραλήρημα οι σπασμοί του οργασμού της ξανά, τον …ταξίδεψαν.
Άλλη μια φορά τα αραιά υπόλοιπα, από τη φαιά ουσία της σπονδυλικής του στήλης εκτοξεύτηκαν φτιάχνοντας, ένα σπέσιαλ κοκτέιλ με το νέκταρ των ορμών της.
Λίγο αργότερα αγκαλιασμένοι έχοντας για θέα το βαθυγάλαζο του Θερμαϊκού …γεύτηκαν, ένα πλούσιο, θρεπτικό πρωινό…
Μα ο χρόνος, αμείλικτος… Ιαβέρης και, διώκτης κάθε ωραίου, που στη μνήμη παραμόνευε και, αντίστροφα μετρούσε, προειδοποιούσε…
«Προσέξτε γιατί, έφτασε για σας η αρχή του τέλους».
«Στη μοντέρνα πόρτα, που πριν λίγες ώρες η προσμονή του έρωτα «ντυμένη ιέρεια», στεκόταν γελαστή και καρτερούσε κρατώντας ανοιχτή, μια άγραφη ρομαντική σελίδα, στην ίδια μισάνοιχτη πόρτα για τελευταία φορά δυο κορμιά, που έτρεμαν με χείλη που έδυαν ενώθηκαν σ,’ ένα πικρόγλυκο φιλί αποχαιρετισμού.
«Στον Άλεξ για την υπόλοιπη ζωή του εκείνο το βράδυ, θα έμενε αξέχαστο».
«Η Ιόνη από εκείνη τη νύχτα, θα ένοιωθε τη σκιά του δίπλα της, για πάντα».
Έφυγε από τη σουίτα της μετά τις δώδεκα το μεσημέρι.
Στο βλέμμα των αντρών της προσωπικής του ασφάλειας …διέκρινε αγωνία και ανακούφιση.
Η …ψείρα δεν είχε λειτουργήσει καθόλου έτσι για εκείνους ήταν σχεδόν, απροστάτευτος.
Αργότερα την ίδια μέρα η Ιόνη παρέλαβε το μονάκριβο του δώρο. Το συνόδευαν μερικές, ευγενικές, λέξεις.
«Δεν θέλω ποτέ σου να φανταστείς ότι το μικρό, «δάκρυ του έρωτα» στολίδι αποτελεί για μένα αντίτιμο, για την υπέροχη, συναρπαστική βραδιά που, μου χάρισες!
Είναι μόνο, ένα μικρό, φιλικό δώρο για να συνοδεύει, το μεγαλείο της ομορφιάς σου αξίζεις αφάνταστα, περισσότερα… Εύχομαι, να βρεις την ευτυχία που, σου αξίζει! Αλέξ.
Η Ιόνη ευλαβικά, κλείδωσε στο λαιμό της το αριστοτεχνικά φτιαγμένο μενταγιόν με το όμορφο, ιώδες χρώμα και, τη χρυσή καδένα αφημένη, σε μελαγχολικές σκέψεις. Μια σταγόνα δικό της δάκρυ, έσταξε πάνω στον ακριβό αμέθυστο.
Από τη αρχή το ήξερε ο άντρας αυτός, δε μπορούσε να παραμείνει δικός της.
«Για εκείνον ήταν απλώς, μια περαστική, ροζ ιστορία».
«Όμως, κανείς από τους δύο δεν είχε επιδείξει τη δέουσα… προσοχή στο πεπρωμένο που τους είχε …αλυσοδέσει σε, μια παράλληλη αλλά, αναπάντεχη πορεία».
Συνεχίζεται…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
