| Στης απονιάς την άβυσσο
κοντά 25 χρόνια
μαζεύω τα συντρίμμια μου
κοιτώ την καταφρόνια
στα μάτια και αφουγκράζομαι
που έρχεται την δύση
κατά το ηλιοβασίλεμα
κοιτώ όταν ροδίσει
μελανιασμένος και βουβός
ανάπηρος τρεκλίζω
την σκέψη μου και την ψυχή
στ' ανθρώπινα τροχίζω
μα όταν έρθει το πρωί
και με 'βρει ακουμπησμένο
πάνω σε πράσινο κλαρί
ή σε φυτό ανθισμένο
ομπρός σε κύμα αλμυρό
και σ' αμμουδιά φλογάτη
τότε τα σύννεφα θωρώ
"να η ζωή μου, να 'τη!"
και σαν φυσήξει κι ο αχνός
αγέρας της πρωίας
της απονιάς η άβυσσος
-κοντσέρτο κωμωδίας!
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| |  | | | |  |
|