| |
Αγκάλιασα το χρόνο με φίλο τη στιγμή
περίμενα να έρθεις με κάθε αφορμή.
Σε ένα συρτάρι μάζεψα το δάκρυ και τον πόνο
κρατήθηκα,προσπάθησα γι'αυτό δεν μετανιώνω.
Δεν αντέχω την αλήθεια θέλω μόνο παραμύθια
τόσο ψέμα στη ζωή μου έχει γίνει πια συνήθεια.
Χαρισέ μου τη σιωπή σου και θα είμαι πια δική σου
δώσμου έστω μια ελπίδα πως θα υπάρχω στη ζωή σου.
Σκεφτόμουνα εσένα και η σκέψη μου πληγή
με πλήγωνε στο τέλος χωρίς επιλογή.
Τα μάτια καρφωμένα στου χρόνου τη σκιά
κοιτούσαν δίχως βλέμμα μονάχα ερημιά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
