| |
Βήματα άδεια
δίχως κορμί
ψιχάλες.
Μες στα πηγάδια
πέφτει η ψυχή
σα στάλες.
Φεύγει η ηχώ
μετά την κραυγή,
τρομάζει.
Το φως νοσταλγώ
της νύχτας πουλί,
χαράζει.
Μπροστά στις σκιές
μονάχοι οι δρόμοι
φαντάζουν.
Δειλές οι φωνές
ακούγονται ακόμη,
φωνάζουν!
Εκεί σα βρεθείς
δεν έχει σχοινιά
ούτε βάρκα.
Να φύγεις ευθύς,
γυρεύεις φτερά
μες στη σάρκα.
Περίμενε χρόνια!
Το πλοίο αργεί
μα θα φτάσει.
Σε άσπρα σεντόνια
η γλυκιά προσμονή,
θα γεράσει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
