| |
Nάμαι πάλι,χωρίς αντοχές,ζητιάνος του ονείρου,ξενύχτης στην πλάνη
Ανοίγουν οι δρόμοι,νόμοι,ραπίσματα με ζαλίζουν,φυσάει βοριάς της εποχής
Αραιοί οι διαβάτες,η νύχτα σκαμμένη ,λημέρια ,καρτέρια,μη δειλιάζεις ...βάστα καρδιά
Τολμώ κι ονειρεύομαι ατάραχα είδωλα,εικόνες πλαστικές ,αυτό μόνο φτάνει
Πόρνες μ’ορίζουν σουλτάνες,περίγελα στη ψευτιά,ψάχνω το φώς που σου φέγγει πιστά
Μια όαση στην ερημιά που με κατρακυλά κι ας είναι ακόμη νωρίς
Στη Δύση αστράφτουν μέρες χρυσές,σκίζω τα πέπλα,όλα ορθά
Ξέσκεπες,άδολες ανάβουν φωτιές,γυρίζω το βλέμμα .......«οδός Νοσταλγιάς»
Η σάρκα φέρνει μπόρες,σεισμούς ,σ’ακούω σε βλέπω.....Έρωτα ...λιώνω
Χορεύουν οι φλέβες τρελλές,χορεύουν αγνάντια μου ματάκια γελαστά
Μάταια ουρλιάζουν ψέμα τσακάλια ,σκυλιά,η πείνα της αμαρτίας
Στην πέτρα,στο χώμα,στης σκέψης τα φτερά με πείσμα εκεί σ’ανταμώνω.
Χαράζει τάχα..... και παλεύω,χυμένη με σέρνει ιδέα,μα το βήμα δεν ανοίγω
Σηκώνω τα χέρια,τ’όνομά σου φωνάζω,με το αίμα μου λέω «σ’αγαπώ»
Την όψη σου αγγίζω,απ’τη φωνή σε γνωρίζω......αίνιγμα και μυστήριο
Βουλιάζουν οι δρόμοι τα φτερά μου μικρά ,δεν μπορώ να ξεφύγω
Σκλάβα ζωή,κατάρα ,ποιός πειρασμός με κρατάει ,τι θέλω,τι μένω εδώ
Στο βάθος του γκρεμμού,στη γύμνια του ζητιάνου,απορώ,μα η άληθεια μαρτύριο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
